Θέλει κότσια η ποίηση, να τσαλακωθείς, να τσακιστείς από τα βράχια και να σηκωθείς πάλι όρθιος· να βουλιάξεις στα πιο σκοτεινά μονοπάτια του ανθρώπινου νου και να εγερθείς αναγεννημένος· να μιλήσεις για ό,τι φοβάσαι με αγάπη και για ό,τι αγαπάς με φόβο και πάνω από όλα, θέλει εντιμότητα. Να εμπιστεύεσαι τους στίχους σου όπως τους ανθρώπους σου, να σέβεσαι τα λόγια σου σαν να συνομιλείς με τον Θεό, χωρίς περιττά, χωρίς ευχολόγια της στιγμής για να δαμάσεις την αδυναμία σου, λίγο πριν χριστείς εύκαιρος της εφήμερης ευημερίας. Αν θες να είσαι ένας αληθινός ποιητής της ζωής, πρωτίστως πρέπει να είσαι ένας ελεύθερος άνθρωπος που δεν αναζητάει σωσίβια.