Τόσο ὁ ἄνδρας ὅσο καί ἡ γυναίκα ὀφείλουν νά ἀνακαλύψουν μέσα στόν χριστιανικό γάμο τή δύναμη τῆς θυσίας καί τῆς ἀγάπης πού δέν ζητάει ἀνταπόδοση, καθώς καί τό ὅτι ἡ ὑποταγή δέν εἶναι ἔργο δουλείας ἀλλά ἔργο δυναμικῆς πορείας πρός τά ἔσω καί πρός τά ἄνω καί πρός τόν ἄλλο. Ἀνάλογα μέ τήν ταπείνωση πού ἀποκτᾶ κανείς, ἀντιλαμβάνεται τή φτώχεια τῆς ζωῆς του χωρίς αὐτή. Ὁ βασικός κρίκος, τό βασικό ἑρμηνευτικό κλειδί τῶν σχέσεων τῶν ἀνθρώπων εἶναι νά καταλάβουν γιατί εἶναι σέ μία σχέση καί κατά πόσον ἀντιλαμβάνονται τήν προοπτική τοῦ χριστιανικοῦ γάμου. Οἱ ὑπαρξιστές φιλόσοφοι ὑποστήριζαν ὅτι «ὁ ἄλλος εἶναι ἡ κόλασή μου». Στήν πίστη λέμε «ὁ ἄλλος εἶναι ἡ σωτηρία μου».