Η προσφυγή στην τέχνη του λόγου αποκαλύπτει βαθύτερα το πνεύμα μιας εποχής, με τομές δε και κατόψεις παρουσιάζει η ζωή του ανθρώπου. Γνώστης της αντικειμενικής αξίας και της ανθρώπινης φύσης ο Οράτιος μετέχει των κοινωνικών ανησυχιών, μετατρέπει σε ποίηση την ανθρώπινη συμπεριφορά και τις ιδέες που την καθορίζουν. Έχοντας αίσθηση των αναλογιών, της τάξης, του μέτρου και των συνεπειών της υπέρβασης ενός ορίου γίνεται αποτελεσματικός στην ηθική αντίληψή του οδηγώντας τον αναγνώστη να βλέπει τα απλά γεμάτα σημασία και τα αντικειμενικώς ορθά ως θεώρηση των σχέσεων που τα συνδέουν. Με το ενδιαφέρον μας στραμμένο στην αλληλεπίδραση του παρελθόντος με το παρόν και την προϋπόθεση ότι το μεν παρελθόν αντιμετωπίζεται με σεβασμό, το δε παρόν δεν αρνείται να διδαχθεί παραμένοντας περιχαρακωμένο σε στείρα διανοητικότητα ή αλαζονική υπεροψία, ένα ακόμη πλησίασμα στη σκέψη και τα μηνύματα του ποιητή θα φώτιζε τον ηθικό, κοινωνικό, πνευματικό, αισθητικό κόσμο και την πολιτική στάθμη της εποχής του. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)