Όνειρα με χαρταετούς και περιστέρια
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Όνειρα με χαρταετούς και περιστέρια

Fereydoun Faryad

Δυο παιδιά φτωχικής οικογένειας για να ζήσουν κάνουν μικροθελήματα, πουλάν χαρταετούς και μπαλόνια στο παζάρι. Ονειρεύονται να μαζέψουν χρήματα και ν΄ αγοράσουν ένα ποδήλατο. Δεν τα καταφέρνουν. Ο Αλμπάν, ο μικρότερος αδελφός, έχει μεγάλη αγάπη για τα περιστέρια. Ο Μελού, ο μεγαλύτερος, λατρεύει τα περιστέρια. Έχει δυνατές φιλίες μαζί τους. Τα καλοκαίρια, που κλείνουν τα σχολεία, τα παιδιά του Χοραμσάρ, χωρισμένα σε δυο αντίπαλες συνοικίες, οργανώνουν πετροπόλεμους για ν΄ αναδείξουν τα καλύτερα παλικάρια. Δε λείπουν οι μικροτραυματισμοί κι οι καρούμπαλοι στα κεφάλι. Ωστόσο, έρχεται ο πραγματικός πόλεμος. Αεροπλάνα σκοτεινιάζουν τον ορίζοντα, βόμβες σκάνε, σπίτια γκρεμίζονται, παιδιά, γυναίκες, γέροντες σκοτώνονται. Τότε τα παιδιά, στις δυο αντίθετες ομάδες, φιλιώνουν, αλληλοβοηθιούνται κι όλοι μαζί αδελφωμένοι πολεμάνε με τιποτένια μέσα να υπερασπιστούν την πατρίδα τους, το χωραφάκι τους, το φτωχοκαλύβι τους. Κι όλοι ονειρεύονται πότε να σταματήσει ο πόλεμος, να γεμίσει ο ουρανός χαρταετούς και πολύχρωμα μπαλόνια, να γεμίσει η γη λουλούδια και να λάμψουν στον αέρα χιλιάδες ειρηνικά περιστέρια φωτίζοντας με τ΄ άσπρα φτερά τους όλο τον κόσμο.

Γιάννης Ρίτσος

Γιάννης Ρίτσος (Μεταφραστής)

Γιάννης Ρίτσος (1909-1990). Ο Γιάννης Ρίτσος γεννήθηκε στη Μονεμβασιά Λακωνίας, γιος του μεγαλοκτηματία Ελευθέριου Ρίτσου και της Ελευθερίας το γένος Βουζουναρά. Είχε τρία αδέρφια. Το 1919 αποφοίτησε από το Σχολαρχείο της Μονεμβασιάς και το 1921 γράφτηκε στο Γυμνάσιο του Γυθείου. Την ίδια χρονιά πέθαναν ο αδερφός του Μανώλης και η μητέρα του. Το 1924 δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα στη Διάπλαση των Παίδων με το ψευδώνυμο Ιδανικόν Όραμα. Το 1925 ολοκλήρωσε και τις γυμνασιακές του σπουδές στο Γύθειο και έφυγε με την αδερφή του Λούλα για την Αθήνα. Είχε προηγηθεί η οικονομική καταστροφή του πατέρα του και έτσι ο Ρίτσος εργάστηκε στην Αθήνα, αρχικά ως δακτυλογράφος και στη συνέχεια ως αντιγραφέας στην Εθνική Τράπεζα. Το 1926 αρρώστησε από φυματίωση και επέστρεψε στη Μονεμβασιά ως το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου, οπότε γράφτηκε στη Νομική Σχολή της Αθήνας, χωρίς να μπορέσει ποτέ να φοιτήσει. Υπήρξε βοηθός βιβλιοθηκάριου και γραφέας στο Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας. Το Γενάρη του 1927 νοσηλεύτηκε στην κλινική Παπαδημητρίου και λίγο αργότερα μπήκε στο σανατόριο Σωτηρία, όπου έμεινε τελικά για τρία χρόνια. Στη Σωτηρία ο Ρίτσος γνωρίστηκε με τη Μαρία Πολυδούρη και με μαρξιστές και διανοούμενους της εποχής του, ενώ παράλληλα έγραψε κάποια ποιήματά του που δημοσιεύτηκαν στο φιλολογικό παράρτημα της Μεγάλης Εγκυκλοπαίδειας. Από το φθινόπωρο του 1930 και για ένα χρόνο έζησε στα Χανιά, αρχικά στο Άσυλο Φυματικών της Καψαλώνας και μετά από προσωπική του καταγγελία των άθλιων συνθηκών ζωής που επικρατούσαν εκεί σε τοπική εφημερίδα, μεταφέρθηκε μαζί με όλους τους τρόφιμους στο σανατόριο Άγιος Ιωάννης. Τον Οκτώβρη του 1931 επέστρεψε στην Αθήνα και ανέλαβε τη διεύθυνση του καλλιτεχνικού τμήματος της Εργατικής Λέσχης. Εκεί σκηνοθέτησε και συμμετείχε σε παραστάσεις. Η υγεία του βελτιώθηκε σταδιακά, το ίδιο και τα οικονομικά του με τη βοήθεια της αδερφής του Λούλας, που είχε στο μεταξύ παντρευτεί και φύγει για την Αμερική. Τον επόμενο χρόνο ο πατέρας του μπήκε στο Ψυχιατρείο στο Δαφνί (όπου πέθανε το 1938) · πέντε χρόνια αργότερα τον ακολούθησε η Λούλα, που βγήκε το 1939. Το 1933 συνεργάστηκε με το περιοδικό της Αριστεράς Πρωτοπόροι και δούλεψε στο εμπορικό θέατρο για τέσσερα χρόνια (θίασοι Ζωζώς Νταλμάς, Ριτσιάρδη, Μακέδου). Στο χώρο της δημοσιογραφίας εμφανίστηκε επίσης στις στήλες του Ριζοσπάστη -όπου δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή "Τρακτέρ" με το ψευδώνυμο Ι. Σοστίρ- και των Ελεύθερων Γραμμάτων (1945). Το 1934 προσλήφθηκε ως επιμελητής εκδόσεων του οίκου Γκοβόστη και γράφτηκε στο Κ.Κ.Ε.. Το 1937 νοσηλεύτηκε στο σανατόριο της Πάρνηθας. Τον επόμενο χρόνο προσλήφθηκε στο Βασιλικό Θέατρο και το 1940 στη Λυρική Σκηνή. Κατά τη διάρκεια του ελληνογερμανικού πολέμου και της κατοχής ο Ρίτσος έζησε κατάκοιτος, παρόλα αυτά συμμετείχε στη δραστηριότητα του μορφωτικού τμήματος του ΕΑΜ και αρνήθηκε να δεχτεί χρήματα από έρανο όταν κινδύνεψε η ζωή του από τις κακουχίες. Στη διάρκεια των Δεκεμβριανών επισκεπτόταν συχνά την Καισαριανή, συναντήθηκε με τον Άρη Βελουχιώτη και συνεργάστηκε με το Λαϊκό Θέατρο Μακεδονίας. Το 1948 εξορίστηκε λόγω της αριστερής δράσης του στο Κοντοπούλι της Λήμνου, τον επόμενο χρόνο στη Μακρόνησο, το 1950-1951 στον Άη Στράτη. Το 1952 επέστρεψε στην Αθήνα και πολιτεύτηκε στην ΕΔΑ. Το 1954 παντρεύτηκε την παιδίατρο Φηλίτσα Γεωργιάδου από τη Σάμο, με την οποία απέκτησε μια κόρη την Έρη. Το 1956 ταξίδεψε στη Σοβιετική Ένωση ως μέλος αντιπροσωπείας διανοουμένων και δημοσιογράφων και το 1959 επισκέφτηκε τη Ρουμανία. Το 1962 επισκέφτηκε ξανά τη Ρουμανία όπου συναντήθηκε με το Ναζίμ Χικμέτ και κατόπιν πήγε στην Τσεχία και τη Σλοβακία, όπου ολοκλήρωσε την Ανθολογία Τσέχων και Σλοβάκων ποιητών, την Ουγγαρία και τη Λ. Δ. της Γερμανίας. Το 1964 συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές με την ΕΔΑ. Μετά το πραξικόπημα του Παπαδόπουλου το 1967 εξορίστηκε ξανά, αυτή τη φορά στη Γυάρο και τη Λέρο, το 1968 στη Σάμο, όπου τέθηκε υπό κατ΄ οίκον περιορισμό στο σπίτι της γυναίκας του για λόγους υγείας. Το 1970 επέστρεψε στην Αθήνα, μετά όμως από άρνησή του να συμβιβαστεί με το καθεστώς του Παπαδόπουλου εξορίστηκε εκ νέου στη Σάμο ως το τέλος του

Λεμονιά Αμαραντίδου

Λεμονιά Αμαραντίδου (Εικονογράφος)

Η Λεμονιά Αμαραντίδου γεννήθηκε στη Δράμα το 1953. Σπούδασε στη διακοσμητική σχολή "Βακαλό" και πήρε το δίπλωμα ζωγραφικής από την "Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts" Παρισιού. Παρουσίασε τη δουλειά της σε τρεις ατομικές εκθέσεις: στην "ΩΡΑ" το 1990, τον "ΑΣΤΡΟΛΑΒΟ" το 1996 και στον "ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ" το 1999. Έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, όπως στην Πανελλήνια Έκθεση ΟΛΠ Πειραιά το 1987, την Έκθεση Νέων Ελλήνων Ζωγράφων στη Σόφια Βουλγαρίας και στη Λευκωσία το 1987. Το 1993 στο Ζάππειο και στη Λευκάδα με την οργάνωση του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Παράλληλα ασχολείται με την εικονογράφηση και επιμέλεια βιβλίων του Οργανισμού Σχολικών Βιβλίων και Εκδοτικών Οίκων, όπως Κέδρος, Καλέντης, Ακρίτας και Ελληνικά Γράμματα.

Fereydoun Faryad

Fereydoun Faryad (Συγγραφέας)

O Φερεϊντούν Φαριάντ γεννήθηκε το 1949 στο Χοραμσάρ του Ιράν. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης και ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1980, όταν συναντήθηκε με τον Γιάννη Ρίτσο στην Σάμο. Στη συνέχεια επέστρεψε στην πατρίδα του, τα πρώτα χρόνια της Ιρανικής Επανάστασης, και ξαναγύρισε στην Ελλάδα το 1985. Από τότε ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Στη χώρα μας σπούδασε αρχαία και νέα ελληνικά, δημοσίευσε βιβλία στα ελληνικά, έγινε δεκτός στην Εταιρεία Συγγραφέων και απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα. Ο Φαριάντ μιλάει περσικά, αγγλικά και γαλλικά και γνωρίζει λίγα αραβικά και ισπανικά. Είναι ποιητής, συγγραφέας παιδικών βιβλίων και μεταφραστής. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στα αραβικά, στα αγγλικά και στα γαλλικά. Στο Ιράν έχει εκδοθεί πολλές ποιητικές συλλογές και μεταφράσεις Ελλήνων και ξένων ποιητών. Για τη δίγλωσση έκδοση, τον Μάιο 2005, του σημαντικού έργου του Γιάννη Ρίτσου "Πέτρινος χρόνος", στο Ιράν, ο Φαριάντ τιμήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία σε επίσημη τελετή στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, στις 15 Μαρτίου 2006.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Εκδότης:
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Σελίδες:
54
Διαστάσεις:
24χ17
Βάρος:
0.173 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση