Ο αναγνώστης θα αντιληφθεί ότι πρώτον σε όλες τις ασθένειες, οξείες ή χρόνιες, εκείνο που διαταράσσεται, καταρχήν, δεν είναι η σωματική υποδομή, αλλά η ενεργειακή ισορροπία του οργανισμού, δεύτερον ότι οι νοσογόνοι παράγοντες επιδρούν στον ανθρώπινο οργανισμό, όχι φυσικο-χημικά, αλλά βιοενεργειακά, και τρίτον ότι ο Ιατρός, αν θέλει πραγματικά να θεραπεύσει, πρέπει να χρησιμοποιήσει ενεργειακά ως δυναμοποιημένα φάρμακα, που έχουν τη δυνατότητα να επηρεάζουν το δυναμικό πεδίο του ασθενούς, σύμφωνα με τις προόδους της επιστήμης και ιδιαίτερα της κβαντομηχανικής, της βιοφυσικής και της βιοχημείας.

 

Η επιστημονική αυτή ενημέρωση από την ανάγνωση του βιβλίου προσφέρει γόνιμο και εποικοδομητικό έδαφος για κινητροδότηση Ιατρών και ασθενών σε μια κοινή προσπάθεια για την εξαγωγή επιστημονικά τεκμηριωμένων συμπερασμάτων υπό το πρίσμα της ολιστικής προσέγγισης και του «ωφελέειν, ή μη βλάπτειν» του Ιπποκράτη.