Μέσω του διαχωρισμού της συλλογής σε τρεις ενότητες, υπογραμμίζεται η αναγκαιότητα κάθε τέλους ως ένα σκαλοπάτι για μία κάποια αρχή:

Η ενότητα Ω, περιλαμβάνει ποιήματα «σκούρων» αποχρώσεων, πολλά εκ των οποίων έχουν γραφτεί κοντά σε στιγμές ή αισθήσεις τέλους.

Η ενότητα Α, χρωματισμένη με περισσότερο φως, τοποθετείται στον ενδιάμεσο χρόνο από ένα τέλος έως μία αρχή ή όταν έχει κάτι νέο ήδη ξεκινήσει.

Η ενότητα ΩΑ κοιτάζει την αρχή και το τέλος από μια σχεδόν ίση απόσταση, σαν τις δύο μεριές του ίδιου νομίσματος.

Η φωνή του δημιουργού ταξιδεύει σε όλες τις κλίμακες των ανθρωπίνων συναισθημάτων του με την επιθυμία να φουσκώσει και τα πανιά του αναγνώστη στο προσωπικό του ταξίδι.