Το βιβλίο πραγματεύεται το ζήτημα της διαμεσολάβησης και της χρήσης των λεγόμενων τεχνικών διαμεσολάβησης στις ομάδες ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας. Οι τεχνικές αυτές, όπως έχει καταδειχτεί από τις μέχρι σήμερα εφαρμογές τους στην Ευρώπη και στη Λατινική Αμερική, είναι ιδιαίτερα χρήσιμες. Το ομαδικό πλαίσιο προσφέρει γενικά έναν ιδιαίτερο μεταβατικό χώρο που επιτρέπει στα μέλη μιας ομάδας να διεργάζονται και να αλλάζουν τη σχέση τους με τις εσωτερικές τους ομάδες. Στις ομάδες διαμεσολάβησης ειδικότερα, τα διαμεσολαβητικά αντικείμενα που χρησιμοποιούνται (σχέδια, ζωγραφιές, φωτογραφίες, πηλός, γενεογράμματα) λειτουργούν όπως περίπου οι θεματικοί πυρήνες που διαμορφώνονται στις ομάδες ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας προφορικής επικοινωνίας στη βάση των ελεύθερων ομαδικών συνειρμών, γεφυρώνοντας την επικοινωνία με τον άλλο και τον πλέον-του-ενός άλλο, και διευκολύνοντας το κλινικό έργο της ομαδικής ανάλυσης, ιδιαίτερα με συμμετέχοντες που παρουσιάζουν σοβαρές ναρκισσιστικού τύπου διαταραχές, διαταραχές προσωπικότητας και, συνακόλουθα, ελλείμματα στον τομέα της συμβολοποίησης.