Θυμάμαι τον παππού μου να κλαίει όταν έβαζε γκολ η ΑΕΚ. Μικρό παιδί κούρνιαζα στην αγκαλιά του, ακούγοντας τα πιο γλυκά παραμύθια του κόσμου, για την ομορφότερη πόλη του κόσμου και την μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου.
Από τα πρώτα χρόνια της ξενιτιάς... αναζητούσα με πάθος να βρω κάπου εκεί μακριά, την αγαπημένη μου ΑΕΚ.
Άκουγα, έβλεπα, διάβαζα για κάποιες άλλες ΑΕΚ, που έδιναν τις δικές τους μάχες σε τοπικό επίπεδο και όχι μόνο...
Μικρός θυμάμαι την ΑΕΚ Χαλκίδας σε βαθμολογίες αθλητικών εφημερίδων, είχα διαβάσει ότι υπήρχε ΑΕΚ και στον Πειραιά, και άκουγα το παραμύθι των παλιότερων ότι και ο ΠΑΟΚ, ΑΕΚ λεγόταν κάποτε...
Έναυσμα για την καταγραφή όλων των ομάδων που λέγονται ΑΕΚ ή έχουν έμβλημα τον δικέφαλο αετό, αποτέλεσε μια φωτογραφία της δεκαετίας του `80.
Ήταν η ΑΕΚ Μπελογιάννη, η ομάδα του ελληνικού χωριού έξω από την Βουδαπέστη, που δημιουργήθηκε από πολιτικούς πρόσφυγες και πήρε το όνομά του από την ηρωική αυτή μορφή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Νίκος Αγγελίδης