Πλην των μεθ΄ ωρισμένης δικαιοδοσίας και εξουσίας τακτικών αρχιερέων μνημονεύουν αι Κανονικαί πηγαί και των τιτουλαρίων αρχιερέων. Ο θεσμός των τιτουλαρίων αρχιερέων, κατά την μακραίωνα της Εκκλησίας ιστορίαν, εγνώρισε διαφόρους θέσεις και αντιθέσεις ως προς την κανονικότητά του. Υπήρξαν Πατριαρχικαί και Συνοδικαί αποφάσεις, αι οποίαι κατήργησαν τον θεσμόν, άλλαι αι οποίαι έθεσαν περιορισμούς τινας εις τας εκλογάς αυτών και άλλαι αι οποίαι έθεσαν περιορισμούς τινας εις τας εκλογάς αυτών και άλλαι αι οποίαι επανέφερον το αρχαίον τούτο εκκλησιαστικόν έθος. Οι τιτουλάριοι αρχιερείς, εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, φέρουν τον βαθμόν του επισκόπου χωρίς να κέκτηνται κυβερνητικήν εξουσίαν και ουδεμίαν κατέχουσι θέσιν εν τω Συνταγματίω των εν ενεργεία αρχιερέων. Αποτελούν θεσμόν, η δε εκλογή των, επειδή στηρίζεται εις το έθιμον, είναι έγκυρος όσον και των λοιπών εν ενεργεία αρχιερέων. Φέρουν δε τον τίτλον πάλαι ποτέ διαλαμψάσης επαρχίας επειδή απαγορεύεται υπό των Κανόνων η απολελυμένη χειροτονία. Σήμερον οι τιτουλάριοι αρχιερείς υφίστανται ως βοηθοί επίσκοποι, ως ηγούμενοι Μονών, ως πρωτοσυγκελλεύοντες, ως αρχιγραμματεύοντες Ιεράς Συνόδου, ως αρχιερατικώς προϊσταμενεύοντες Κοινοτήτων ή Περιφερειών τινων και ως αντιπρόσωποι εις διεκκλησιαστικούς ή διεθνείς Οργανισμούς.