"Μα πού βρίσκεται το Χωράφι των Θαυμάτων;" ρώτησε ο Πινόκιο.
"Δυο βήματα είναι από δω".
Διασχίσανε την πόλη, και, βγαίνοντας απ΄ τα τείχη, φτάσανε σ΄ ένα απομονωμένο χωράφι, που ΄μοιαζε σαν όλα τα χωράφια.
"Φτάσαμε λοιπόν", είπε η Αλεπού, "άντε, στρώσου στη δουλειά: να σκάψεις μια μικρή τρύπα με τα χέρια σου και να βάλεις τα χρυσά σου νομίσματα μέσα".
Υπάκουσε ο Πινόκιο. Έσκαψε μια τρύπα, έβαλε μέσα τα τέσσερα χρυσά νομίσματα που του ΄χανε μείνει, και τα σκέπασε με λίγο χώμα.
"Τώρα", είπε η Αλεπού, "άντε στο φράγμα εδώ κοντά, φέρε έναν κουβά νερό και πότισε το μέρος όπου φύτεψες την περιουσία σου".
Ο Πινόκιο πήγε στο φράγμα, και, μια και δεν είχε κουβά, έβγαλε το ΄να απ΄ τα παπούτσια του, και, γεμίζοντάς το νερό, πότισε το χώμα που σκέπαζε τα λεφτά του.
"Τι άλλο πρέπει να κάνω;"
"Τίποτ΄ άλλο", αποκρίθηκε η Αλεπού. "Τώρα μπορούμε να φύγουμε. Πρέπει να ξαναγυρίσεις σε καμιά εικοσαριά λεπτά, και θα δεις ένα δεντράκι να φυτρώνει κιόλας μες απ΄ τη γη, και τα κλαδιά του θα ΄ναι γεμάτα χρήματα".
Ένα μικρό επεισόδιο από τις "περίφημες" "Περιπέτειες του Πινόκιο". Για τα υπόλοιπο δεν έχετε παρά να διαβάσετε τις σελίδες του βιβλίου.