Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789608949058
Κατηγορίες:
Πολιτική | Οικονομία , Αυτοβιογραφίες , Κοινωνικά Προβλήματα
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Καθώς ο Ψυχρός πόλεμος έβαινε προς το τέλος του, ο Ιταλός πρωθυπουργός Τζούλιο Αντρεότι, μετά τις δικαστικές έρευνες για κάποιες μυστηριώδεις τρομοκρατικές ενέργειες στην Ιταλία, υποχρεώθηκε να επιβεβαιώσει τον Αύγουστο του 1990 ότι τόσο η χώρα του όσο και άλλες χώρες της Δ. Ευρώπης, μέλη του NATO, είχαν υπάρξει πεδίο δράσης ενός μυστικού στρατού. Ο μυστικός στρατός συγκροτήθηκε μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Βρετανίας, προκειμένου να καταπολεμήσει τον κομμουνισμό στη Δ. Ευρώπη. Σε κάθε χώρα η μυστική υπηρεσία του στρατού, σε στενή συνεργασία με τη CIA ή την MI6, διεύθυνε τον αντικομμουνιστικό στρατό εντός της επικράτειάς της, εν αγνοία των κοινοβουλίων και του πληθυσμού.
Στην περίπτωση που οι Σοβιετικοί εισέβαλλαν στη Δ. Ευρώπη, οι μυστικοί στρατιώτες της Gladio, υπό τις διαταγές του ΝΑΤΟ, θα έστηναν το περίφημο δίκτυο Stay Behind που θα λειτουργούσε ως οπισθοφυλακή και θα δρούσε πίσω από τις γραμμές του εχθρού. Αλλά η σοβιετική εισβολή δεν έγινε ποτέ. Ο πραγματικός και συνεχής κίνδυνος στα μάτια αυτών που σχεδίαζαν τη στρατηγική του μυστικού πολέμου, στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο, ήταν τα κατά καιρούς ισχυρά κομμουνιστικά κόμματα στις δημοκρατίες της Δ. Ευρώπης. Έτσι, ελλείψει σοβιετικής εισβολής, το δίκτυο πήρε τα όπλα σε πολλές χώρες και διεξήγε έναν μυστικό πόλεμο ενάντια στις πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς. Αναμείχθηκε σε μια σειρά τρομοκρατικών επιχειρήσεων και παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων, που επίτηδες αποδόθηκαν στους κομμουνιστές για να κλονιστεί το κύρος της Αριστεράς στις εκλογές. Οι επιχειρήσεις είχαν πάντα ως στόχο να σπείρουν τον μέγιστο δυνατό φόβο στον πληθυσμό, και κυμαίνονταν από πολύνεκρες βομβιστικές επιθέσεις σε τρένα και αγορές (Ιταλία), συστηματικά βασανιστήρια των αντιφρονούντων (Τουρκία) και υποστήριξη ακροδεξιών πραξικοπημάτων (Ελλάδα και Τουρκία), μέχρι την εξολόθρευση των κομμάτων της αντιπολίτευσης (Πορτογαλία και Ισπανία).
Όταν οι μυστικοί στρατοί αποκαλύφθηκαν, το ΝΑΤΟ και οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας αρνήθηκαν να τοποθετηθούν επ΄ αυτού που ο Τύπος διατεινόταν ότι αποτελούσε "το καλύτερα κρυμμένο, και το πιο καταστροφικό, πολιτικοστρατιωτικό μυστικό από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο".
Γεννήθηκε το 1944. Ψυχίατρος, νευρολόγος, διδάκτωρ Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπουδές: Ιατρική, Κοινωνιολογία. Τακτικός συνεργάτης πολλών περιοδικών και των εφημερίδων "Θεσσαλονίκη" (από το 1963) και "Ελευθεροτυπία" (Αθήνα). Συντάκτης της Έκθεσης για τα Ναρκωτικά της Ειδικής Επιτροπής του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (1986).
Βιβλία:
- "Ελλάδα 1940-1974" (Αθήνα, Διάλογος, 1974)
- "Η Ελλάδα στον 20ό αιώνα" (Θεσσαλονίκη, 1981)
- "Αποδιοπομπαίος τράγος: Ψυχική "αρρώστια" και τοξικομανία" (Αθήνα, Μαλλιάρης, 1983)
- "Δημόσια υγεία: Η κακοποίηση της κοινωνικοποίσης" (Αθήνα, Στοχαστής, 1984)
- "Ψυχιατρικός ολοκληρωτισμός: Οι ιστορικές και κοινωνικές παράμετροι της ψυχιατρικής" (διδακτορική διατριβή, Θεσσαλονίκη, Ιανός, 1985)
- "Η εξουσία της βίας: Το αδιέξοδο της ανάπτυξης, τρομοκρατία, βία, ναρκωτικά, αυτοκτονία, βιασμός, ψυχιατρικός ολοκληρωτισμός" (Θεσσαλονίκη, Ιανός, 1987).
- "Αντιπολιτευτική ψυχιατρική: Μπροστά στο αυταρχικό θεραπευτικό κράτος" (Θεσσαλονίκη, Ιανός, 1989)
- "Παπανδρεϊσμός" (Θεσσαλονίκη, Εκδοτική 1989)
- "Ναρκωτικά και εξουσία" (Θεσσαλονίκη, Εκδοτική, 1990)
- "Κάνναβη: Μαριχουάνα, χασίς" (Αθήνα, Νέα Σύνορα, 1994)
- "Οπιούχα: Μορφίνη, ηρωίνη, μεθαδόνη" (Αθήνα, Νέα Σύνορα, 1995)
- "Πλανητική κυριαρχία και "ναρκωτικά": Τα "ναρκωτικά" ως εργαλείο της αμερικανικής εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής" (Αθήνα, Νέα Σύνορα, 1997).
-"Τρομοκρατία: Ένα προνομιούχο μέσο άσκησης πολιτικής - Το ΝΑΤΟ και η επιχείρηση Gladio" (Αθήνα, Παπαζήσης 2001)
-"Οπιούχα: Εξάρτηση και Απεξάρτηση - Εγχειρίδιο αυτοάμυνας και αυτοβοήθειας" (Θεσσαλονίκη, Ιανός, 2002).
-"Αντιφάκελος 17Ν" (Αθήνα, Κάκτος, 2003).
-"Αντίσταση στην εποχή του τίποτα: Παρεμβάσεις σε θέματα αιχμής" (Θεσσαλονίκη, Ιανός, 2004). κ.ά.
Ο Ντανιέλε Γκάνσερ είναι Ελβετός ιστορικός. Το ερευνητικό ενδιαφέρον του εστιάζει στις ειρηνευτικές διαδικασίες, στη γεωστρατηγική, στις επιχειρήσεις συγκεκαλυμένης δράσης, στις συγκρούσεις για τους φυσικούς πόρους, στην παγκοσμιοποίηση και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Σπούδασε Σύγχρονη Ιστορία και Φιλοσοφία στην Ελβετία, στο πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ και στο London School of Economics. Απέκτησε το διδακτορικό του στην ιστορία το 2001. Από τότε και μέχρι το 2003 διετέλεσε επικεφαλής ερευνητής στη δεξαμενή σκέψης Avenir Suisse της Ζυρίχης, υπεύθυνος για την ανάλυση των νέων τάσεων του διεθνούς συστήματος. Από το 2003 ως το 2006 ήταν επικεφαλής ερευνητής στο Κέντρο Μελετών Ασφάλειας του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ζυρίχης (ΕΤΗΖ). Από το 2006 διδάσκει στο τμήμα Ιστορίας του πανεπιστημίου της Βασιλείας. Έχει εκδώσει πολλά βιβλία, έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα κι έχει παραχωρήσει πολλές συνεντεύξεις για τις διεθνείς σχέσεις και για την παγκόσμια ιστορία από το 1945 μέχρι σήμερα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
