Η κουζίνα παλιά ήταν πολιτισμός και όχι μόνο γεύσεις. Το καθημερινό τραπέζι ήταν γιορτή και μάζευε γύρω του όλα τα μέλη της οικογένειας. Το μαγείρεμα του φαγητού ήταν πολύ πρωινή δουλειά για την νοικοκυρά. "Το φαγητό πρέπει να ξεκουραστεί πριν το φάμε..." έλεγε η γιαγιά Μελπομένη. Το τραπέζι ήταν χαρά, πρόκληση για την όσφρηση και την όραση των καλοφαγάδων. Από τα παράθυρα μοσχομύριζαν τα φαγητά και ακούγονταν φωνές χαρούμενες, γέλια, μερικές φορές και τραγούδια. Οι άνθρωποι, τότε, ήταν ευχαριστημένοι με λίγα πράγματα. Με τη φαντασία τους και το μεράκι που τους διακατείχε εκμεταλλεύονταν στο έπακρο τα λιγοστά υλικά που διέθεταν και κατόρθωναν να παρασκευάζουν ιδιαίτερα λαχταριστά πιάτα. Ο τρόπος που μαγείρευαν ήταν δημιούργημα συλλογικής γνώσης και εμπειρίας χρόνων. Τα υλικά κάποιες φορές τα έβαζαν "με το μάτι" ή "όσο πάρει". Τα φαγητά του βιβλίου αυτού, εκτός από τη γευστική τους απόλαυση, μας γεμίζουν νοσταλγία και μνήμες. Πόσες γλυκές αναμνήσεις κρύβει το όνομα του κάθε φαγητού ή του γλυκού που εμπεριέχονται σε αυτό το βιβλίο; Αναμνήσεις φυλαγμένες στην καρδιά και το μυαλό μας που δεν αλλοιώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου. Κάθε φαγητό, κάθε γλυκό είναι μια ξεχωριστή αγαπημένη σκηνή από την παιδική ηλικία. Στο βιβλίο αυτό λοιπόν, κάνουμε ένα γευστικό ταξίδι με συνταγές από τις γιαγιάδες μας, από τις μανάδες μας ή ακόμα και δικές μας συνταγές, όπως τις μάθαμε ή τις διαφοροποιήσαμε...