Στην αρχή ο Θεός έπλασε τα τυπογραφικά στοιχεία. Το δε σύμπαν ήταν άμορφο και ανοικοδόμητο και σκοτάδι κάλυπτε την ευαναγνωσιμότητα. Και είπε ο Θεός: "Να δημιουργηθούν δέκα κανόνες για να καθορίζουν τη χρήση της τυπογραφίας", και γεννήθηκε μορφή, οργάνωση και ευαναγνωσιμότητα και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό. Η τυπογραφία όμως δε θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς το ανθρώπινο στοιχείο και ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο. Από τη δική του φυλή ο Κύριος επέλεξε δώδεκα από τους πιο άξιους, τους όρισε μαθητές Του και τους ανέθεσε να σπείρουν τους νόμους της τυπογραφίας και στους υπόλοιπους ανθρώπους. Κατόπιν ο Κύριος μίλησε στους μαθητές Του και τους παρέδωσε τους δέκα νόμους, τους οποίους πρέπει να σέβεται και να υπακούει κάθε σχεδιαστής, προκειμένου να γίνει δεκτός στον τυπογραφικό Παράδεισο. Οι νόμοι αυτοί βοήθησαν τους σχεδιαστές να δημιουργήσουν άπειρες ποσότητες όμορφων έργων και έγιναν γνωστοί ως "Οι Δέκα Εντολές της Τυπογραφίας". (από την εισαγωγή του βιβλίου)