Μέχρι τις μέρες μας δεν έχει καταγραφεί η ιστορία των Βλάχων στις λεπτομέρειές της και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι από τα μέσα του 19ου αι. η ύπαρξή τους χρησιμοποιήθηκε εκ μέρους της Ρουμανίας ως διεκδικητικό όχημα για την εκπλήρωση των πολιτικών της επιδιώξεων. Η μετάλλαξη ενός ιστορικού γεγονότος, όπως η εκλατίνιση ενός πληθυσμού του ελληνικού χώρου μέσα στα όρια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, σε πολιτική αντιπαράθεση, περιόρισε την ελληνική αντίδραση σε μια ματαιόπονη προσπάθεια να αποδείξει ένα αυταπόδειχτο γεγονός που ήταν ο ελληνισμός των Βλάχων. Σήμερα, στις αρχές του 21ου αι. ο ιστορικός ρόλος των Βλάχων οδεύει οριστικά προς το τέρμα του και τα πάθη των Βαλκανικών λαών φαίνεται, μέσα στις σύγχρονες συγκυρίες, να καταλαγιάζουν. Η μακρόχρονη ύπαρξη των Βλάχων εδώ και 1500 χρόνια αναχωνεύεται μέσα στη μήτρα που την κυοφόρησε, αφήνοντας στο σώμα του ελληνισμού τις υποθήκες ενός λαμπρού φαινομένου που συνετέλεσε στη διαμόρφωση της ιστορίας της Βαλκανικής και του Νέου Ελληνισμού.