Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε σπουδαστές της φωτογραφίας, φωτογράφους, μελετητές της ιστορίας και όσους έχουν μια επαφή με τον γενικότερο χώρο των εικαστικών τεχνών. Το κείμενο δεν αποτελεί μια ακόμα ιστορία της φωτογραφίας, αλλά προτείνει έναν τρόπο ανάγνωσης των πρώτων εκατό χρόνων της με στόχο την κατανόηση των νεωτερισμών που το μέσο εισήγαγε στον εικαστικό χώρο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο παρατίθενται πληροφορίες σχετικές με φαινόμενα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο ως προς τον καθορισμό της εξελικτικής πορείας της φωτογραφίας. Η συχνή αναφορά στη ζωγραφική οφείλεται στη διαχρονικά συνεχή σύγκριση, ανταγωνισμό και αλληλεπίδραση των δύο διαφορετικών μέσων, πράγμα που συνεισέφερε στον προσδιορισμό της ταυτότητας της φωτογραφίας: όπως είναι γνωστό, με αφετηρία τον φωτογραφικό πικτοριαλισμό και κατάληξη τον νατουραλισμό του Emerson και την προσέγγιση του Stieglitz η φωτογραφία οδηγείται μετά τις αρχές του 20ού αιώνα στη διακήρυξη της αυτονομίας και της επάρκειάς της ως μέσου έκφρασης. Όπως ήδη αναφέρθηκε, ο προτεινόμενος "οδηγός ανάγνωσης" της ιστορίας της φωτογραφίας περιορίζεται στον πρώτο αιώνα εξέλιξης του μέσου. Η εξέταση της σύγχρονης περιόδου του, από τα μεταπολεμικά χρόνια μέχρι τις ημέρες μας, αποτελεί πεδίο περαιτέρω έρευνας και αντικείμενο ενός διαφορετικού βιβλίου.