Ο Χάσης, η έμμετρη ηθογραφική κωμωδία του Ζακυνθινού ποιητή Δημητρίου Γουζέλη (1774-1843), αποτελεί κατά γενική ομολογία ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα του επτανησιακού πνεύματος, σηματοδοτώντας συγχρόνως τις απαρχές του νεοελληνικού θεάτρου. Νεανικό έργο μιας ανήσυχης, πολυκύμαντης προσωπικότητας, τσουχτερή σάτιρα γραμμένη στη ζωντανή ντοπιολαλιά της εποχής, με άφθονα ιταλοβενετσιάνικα στοιχεία και επιρροές από τις ζακυνθινές «ομιλίες», άσκησε σημαντική επίδραση στο ύφος και τη γλώσσα αρκετών Ιόνιων δημιουργών. Στην παρούσα κριτική έκδοση, ο επιμελητής, αξιοποιώντας όλες τις σωζόμενες πηγές, επιχειρεί μια αποκατάσταση του κειμένου (με εισαγωγή, κριτικό υπόμνημα, σχολιασμό, γλωσσάριο κτλ.), ώστε αφενός να θεραπεύονται λάθη ή ατέλειες των παλαιότερων -δυσεύρετων - εκδόσεων και αφετέρου να εξοικειώνεται αποτελεσματικά το σημερινό αναγνωστικό κοινό με ένα σπουδαίο έργο του επτανησιακού πνεύματος.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Γιάννης Δάλλας γεννήθηκε το 1924 στη Φιλιππιάδα. Είναι ποιητής, νεοελληνιστής και μεταφραστής έργων της αρχαίας γραμματείας. Σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα. Υπηρέτησε στη μέση και στην ανώτατη εκπαίδευση (καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου).
Eξέδωσε δεκατρείς ποιητικές συλλογές από τις οποίες οι δέκα πρώτες περιέχονται στη συγκεντρωτική τους επανέκδοση "Ποιήματα 1948-1988" (Νεφέλη, 1990) και οι τρεις επόμενες είναι οι: "Αποθέτης" (1993), "Στοιχεία ταυτότητας" (1999) και "Γεννήτριες" (2004). Επίσης σειρά συγκεντρωτικών μελετημάτων ("H δημιουργική δεκαετία στην ποίηση του Βάρναλη" και "Κωνσταντίνος Θεοτόκης, κριτική σπουδή μιας πεζογραφικής πορείας"), φιλολογικές εκδόσεις των πεζών του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (Διηγήματα, Oι σκλάβοι στα δεσμά τους), των συνθετικών συλλογών του K. Βάρναλη ("Σκλάβοι πολιορκημένοι" και "Tο φως που καίει") και των έργων του A. Κάλβου ("Ωδαί", "H Ιωνιάς", "Oι Ψαλμοί του Δαβίδ"). Δημοσίευσε ακόμη δύο κριτικά βιβλία γύρω από το θέμα της ποιητικής και το θέμα του κλασικισμού του Κάλβου και άλλα τέσσερα για την ποίηση του Καβάφη (από τα οποία, τα σημαντικότερα είναι τα: "Καβάφης και ιστορία" και "Ο Καβάφης και η δεύτερη σοφιστική"). Αρκετά δοκίμια που αναφέρονται σε θέματα και κείμενα της παλαιότερης, της μεσοπολεμικής και της μεταπολεμικής λογοτεχνίας ("Εποπτείες A΄", 1954, "Υπερβατική Συντεχνία", 1958, "Πλάγιος λόγος", 1989, "Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης", 1997, "Ευρυγώνια", 2000, "Μανόλης Αναγνωστάκης - Ποίηση και ιδεολογία", 2000).
Tο 2002 κυκλοφόρησε στις εκδόσεις Άγρα το βιβλίο του "Σκαπτή ύλη - Από τα σολωμικά μεταλλεία".
Είναι επίσης συστηματικός μεταφραστής των αρχαίων λυρικών και των Αλεξανδρινών ποιητών: "Αρχαίοι λυρικοί" ("Χορικολυρικοί", "Μελικοί", "Ελεγειακοί", "Ιαμβογράφοι"), τα "Επιγράμματα" του Καλλίμαχου και "Tα δημώδη των αρχαίων" και "Αττικά συμποτικά", 2001).
Τιμήθηκε με τη διάκριση του πρώτου Κρατικού Βραβείου Κριτικής και Δοκιμίου (1987) και του Μεγάλου Βραβείου Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του (1999).
Δημήτριος Γουζέλης (1774- 1843). Ο Δημήτριος Γουζέλης γεννήθηκε το 1774 στη Ζάκυνθο, γιος του Διονυσίου Ι. Γουζέλη και της Ισαβέλλας κόρης του Δημητρίου Μαρτελάου. Είχε δύο αδέρφια, τον Ιωάννη και τη Ρουμπίνη. Ανιψιός και μαθητής του ποιητή Αντώνιου Μαρτελάου, μελέτησε κοντά του σε νεαρή ηλικία την ελληνική και λατινική γραμματεία. Ο Μαρτελάος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του νεαρού τότε Γουζέλη. Στη συνέχεια φοίτησε στη Σχολή του Φραγκισκανικού μοναστηριού Santa Maria delle Grazie, όπου έμαθε ιταλικά και γαλλικά, κοντά στον ιερέα Nicolo Reinaud. Ενθουσιώδες και ανήσυχο πνεύμα, κατά την περίοδο της Ενετικής κυριαρχίας στα Επτάνησα τάχθηκε υπέρ των γάλλων δημοκρατικών, επηρεασμένος από τις ιδέες του Διαφωτισμού και του Ναπολέοντα. Το 1793 έγινε μέλος της Λέσχης Καρμανιόλων, που ίδρυσε ο τότε γάλλος πρόξενος στη Ζάκυνθο Constantine
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ζήσιμος Χ. Συνοδινός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 (κατάγεται από το Ληξούρι Κεφαλλονιάς). Σπούδασε νομικά και ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάζεται στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Ι.Α./ Ε.Τ.Ε.). Έχει ασχοληθεί με θέματα νεοελληνικής φιλολογίας, ιστορίας και αρχειονομίας. Συνεργάτης επιστημονικών και φιλολογικών περιοδικών, διευθυντής του περιοδικού "Περίπλους", έχει δημοσιεύσει εργασίες σε διάφορα έντυπα (Περίπλους, Καθημερινή, Ελευθεροτυπία, Επτανησιακά Φύλλα, Αρχειακά νέα, Μανδραγόρας, Ιστορία Εικονογραφημένη, Πολιτιστική του Σ.Υ.Ε.Τ.Ε. κ.ά.) καθώς και σε εκδόσεις της Εθνικής Τράπεζας του Ι. Α. / Ε.Τ.Ε. και της Ελληνικής Αρχειακής Εταιρίας.
