Με ποιους τρόπους αποφασίζεται η αξία ενός λογοτεχνικού έργου και πώς αυτό εντάσσεται στον λογοτεχνικό κανόνα; Εξετάζοντας την υποδοχή του Σεφέρη κατά την χρονική περίοδο 1931-1971, το βιβλίο αυτό επιχειρεί να προσδιορίσει τους παράγοντες οι οποίοι συνέβαλαν στην προοδευτική αναγνώριση του ποιητή και ακολούθως στην εγκαθίδρυσή του στον κανόνα της νεοελληνικής γραμματείας. Μαζί με την αποτίμηση των κριτικών αντιδράσεων και την ένταξή τους στα ιστορικά και αισθητικά τους συμφραζόμενα, ο Αντώνης Δρακόπουλος εξετάζει ένα σύνολο άλλων παραμέτρων που επηρέασαν καθοριστικά την υποδοχή του Σεφέρη και οδήγησαν στη «συναινετική» αποδοχή του έργου του ως έργου κλασικού: τον δυναμικό και απαιτητικό τρόπο με τον οποίο ο κύκλος των Νέων Γραμμάτων δήλωσε την παρουσία του, τις στρατηγικές που υιοθέτησε για την προβολή των αισθητικών του επιλογών αλλά και για την προώθηση του σεφερικού έργου ως προτύπου για την κατεύθυνση της ελληνικής ποίησης, τον ανταγωνισμό και το διάλογό του με άλλες αισθητικές τάσεις. Αξιολογήσεις, ερμηνευτικές προτάσεις, παρασκηνιακές ενέργειες, στρατηγικές δράσης, συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις βρίσκουν τη θέση τους κάτω από το φως των θεωριών της πρόσληψης.