H Ελισάβετ (Λίζυ) Τσιριμώκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλοσοφία και φιλολογία στο πανεπιστήμιο Αθηνών (1967-1972) και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης/Paris I, στο Παρίσι (μεταπτυχιακές σπουδές: 1972-1977, διδακτορική διατριβή: 1979, με θέμα: "La mise en scene d’Aristophane dans le theatre grec contemporain" ("Η σκηνοθεσία του Αριστοφάνη στο νεοελληνικό θέατρο") και επιβλέποντα τον Olivier Revault d’Allonnes). Από το 1979-80 δίδαξε θεωρία της λογοτεχνίας και συγκριτική γραμματολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (μεταξύ 1979-80 ως επιμελήτρια, από το 1982 ως λέκτορας του τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών/ΒΝΕΣ, από το 1985 ως λέκτορας του τμήματος Φιλολογίας, από το 1987 ως επίκουρη καθηγήτρια, από το 2001 ως αναπληρώτρια καθηγήτρια και στη συνέχεια ως τακτική και, πλέον, ομότιμη καθηγήτρια του τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ). Τα βιβλία της περιλαμβάνουν τη μελέτη "Λογοτεχνία της πόλης: πόλεις της λογοτεχνίας" (Λωτός, 1988), τον συγκεντρωτικό τόμο δοκιμίων "Εσωτερική ταχύτητα" (Άγρα, 2000), τη σχολιασμένη αλληλογραφία του Γιάννη Ρίτσου με την Καίτη Δρόσου και τον Άρη Αλεξάνδρου ("Τροχιές σε διασταύρωση", Άγρα, 2008). Μεταφράζει κείμενα κριτικά είτε λογοτεχνικά από τα γαλλικά (Charles Baudelaire, "Περί της ουσίας του γέλιου και γενικά περί του κωμικού στις καλές τέχνες", Άγρα, 2000), Georges Bataille, "H αγιοσύνη, ο ερωτισμός και η μοναξιά", Το Ροδακιό, 1993, Georges Perec, "Σκέψη/Ταξινόμηση", Άγρα, 2005). Μελέτες, δοκίμια και άρθρα της φιλοξενούνται σε περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων. Έχει ασκήσει κριτική βιβλίου στην εφημερίδα "Τα Νέα" (2008-2014). Σήμερα συνεργάζεται τακτικά ως βιβλιοκριτικός με το ένθετο "Βιβλία" της εφημερίδας "Το Βήμα", καθώς και με έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά ("Εντευκτήριο", "The Books΄ Journal", www.anagnostis.gr, κ.ά.)
Γεννημένος στην Πράγα το 1896, γόνος αριστοκρατικής πολωνικής οικογένειας, ο Γιόζεφ Τσάπσκι έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Πριλούκι, στη σημερινή Λευκορωσία, και στη συνέχεια σπούδασε νομικά στην Αγία Πετρούπολη και ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Κρακοβίας. Ο Τσάπσκι υπήρξε ένας από τους ελάχιστους αξιωματικούς του πολωνικού στρατού που επέζησαν της σφαγής του Κατύν το 1940. Το βιβλίο του Αναμνήσεις από το Σταρομπιέλσκ περιγράφει τις προσπάθειες που κατέβαλε προκειμένου να αποκαλυφθεί η αλήθεια σχετικά με το εν λόγω έγκλημα. Ως ζωγράφος, ο Τσάπσκι είναι κυρίως γνωστός για τη συμμετοχή του στο, σημαντικότερο για τον 20ό αιώνα, πολωνικό καλλιτεχνικό κίνημα των Kapistes, του οποίου υπήρξε ένας εκ των ιδρυτών, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Παρίσι (από το 1922 έως τα τέλη της δεκαετίας του ’30). Μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, έζησε εξόριστος στη Γαλλία στο προάστιο Maisons-Laffite του Παρισιού. Συμμετείχε στην ίδρυση του επιδραστικού μηνιαίου πολωνικού πολιτιστικού περιοδικού Kultura του Jerzy Giedroyć. Πέθανε στο Maisons-Laffite το 1993.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
