Ο Ίαν έκλεισε τα μάτια. Προσπάθησε να βγάλει απ’ το μυαλό του οποιαδήποτε αρνητική σκέψη και να δώσει τόπο μόνο στις θετικές. Θέλησε να ακούσει την ελπιδοφόρα φωνή μέσα του, που του ψιθύριζε να μη χάνει την ελπίδα του και να κάνει υπομονή, γιατί σε λίγο τα περιπολικά θα ήταν εκεί. Πόσες και πόσες φορές βρέθηκε σ’ αυτή τη δεινή θέση, μα τα κατάφερνε; Η φωνή της λογικής, όμως, εναντιωνόταν σ’αυτή την αισιόδοξη στάση του και πρόβαλε καθαρά τις λύσεις: ή θα έκανε κάτι τώρα ή θα έμενε μια για πάντα στην ιστορία ως ο θνητός που τόλμησε να αναμετρηθεί στα ίσα με έναν θεό κι απέτυχε. Αυτός που ρίσκαρε να του κλέψει λίγη απ’ τη δόξα του, για το καλό της ανθρωπότητας, που τόσο κακό τής έκαναν τα παραμύθια. Αυτό που ζητούσε απ’ τη ζωή του ο ντετέκτιβ Ίαν Μακέι ήταν μονάχα η ηρεμία. Όταν όμως ένας άνδρας δολοφονείται στο παλάτι Χόλιρουντ του Εδιμβούργου, ο ντετέκτιβ γίνεται πρωταγωνιστής στο παραμύθι ενός σίριαλ-κίλερ. Αυτό το παραμύθι, όμως, μοιάζει να μην έχει τέλος... Μήπως ήρθε η ώρα να μπει μια τελεία;