Λονδίνο, 1700. Πρόκειται για το οικονομικό κέντρο του κόσμου, σε μια εποχή ριζικής και απίστευτα επικερδούς μεταμόρφωσης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο, κανένας ξένος τραπεζίτης ή έμπορος δεν αποδέχεται την ονομαστική αξία του αγγλικού νομίσματος. Η κυβέρνηση -προκειμένου να αντεπεξέλθει στο κόστος των πολέμων- δανείζεται όλο και μεγαλύτερα ποσά, παρά την έκδοση ομολόγων. Το έθνος βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Τι συμβαίνει με το νόμισμα της Αγγλίας; Μια συμμορία από παραχαράκτες -εκμεταλλευόμενη τη διαφορά στην ισοτιμία της εποχής, ανάμεσα στο χρυσό και τον άργυρο- λιώνει τα λιγοστά νόμιμα κέρματα και πουλάει το ασήμι στο Παρίσι, στην τιμή του χρυσού. Στη συνέχεια, κόβει πλαστά νομίσματα και τα ρίχνει στην αγορά. Αποτέλεσμα: δεν κυκλοφορεί σχεδόν καμία νόμιμη στερλίνα· σχεδόν κανένα ασημένιο κέρμα. Ο Ουίλιαμ Τσάλονερ είναι ο άρχοντας των παραχαρακτών. Είναι σκληρός· έχει στο ενεργητικό του τουλάχιστον δύο φόνους· δεν φοβάται κανέναν. Το Στέμμα απευθύνεται στο πιο άξιο τέκνο του: στον Ισαάκ Νεύτωνα· τον πιο έξυπνο άνθρωπο του κόσμου· τον πιο σημαντικό μαθηματικό όλων των εποχών· τον ιδρυτή της σύγχρονης επιστήμης- τον μεγαλύτερο φυσικό φιλόσοφο. Τι σχέση θα μπορούσε να έχει ο Νεύτων με το οργανωμένο έγκλημα, με τον ιδιότυπο κόσμο των καπηλειών, με τον υπόκοσμο και το βρόμικο χρήμα; Για τον Νεύτωνα, το πρόβλημα είναι τόσο απλό όσο και οι απλούστερες εξισώσεις. Σύντομα, ο πιο πειθαρχημένος επιστήμονας της Ευρώπης μεταμορφώνεται στον πιο ευφάνταστο ντετέκτιβ, στον πιο αμείλικτο αξιωματούχο του Βασιλικού Νομισματοκοπείου, στον πιο αποτελεσματικό κυνηγό παραχαρακτών. Το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι έχει αρχίσει. "Υπάρχει ένα εργαλείο, μια χαραγμένη πλάκα -ξέρετε..." Ο αξιωματούχος ήξερε. "Είναι κρυμμένη...", ψέλλισε ο πληροφοριοδότης. Φυσικά, αφού για αυτό είχε κλειστεί στο κελί. Το θέμα ήταν να μάθει πού ήταν κρυμμένη. "Περιττό να σου υπενθυμίσω ότι η ζωή σου βρίσκεται στα χέρια μου", τον διέκοψε ο αξιωματούχος. "...μέσα σε έναν τοίχο ή σε μια κρύπτη σε ένα από τα σπίτια που ο Ουίλιαμ Τσάλονερ χρησιμοποίησε τελευταία για μια παρτίδα παραχαραγμένων χρημάτων"... Ο αξιωματούχος δάγκωσε νευρικά τα χείλη του. "Να πάρει η ευχή! Με τα μαθηματικά και με τους νόμους της κίνησης μπορείς να προβλέψεις σχεδόν τα πάντα· όμως, στο έγκλημα, πώς να προβλέψεις; Πώς να διεισδύσεις στο χάος των ανθρώπινων ενεργειών;..."