(Ο συγγραφέας, ντυμένος σεμνά και μαζεμένος, παρουσιάζει το έργο του στον αναγνώστη)
ΚΥΡΙΕ,
Έχω την τιμή να σας παρουσιάσω ένα νέο μου πόνημα. Εύχομαι να σας πετύχω σε κάποια από εκείνες τις ευτυχείς στιγμές όπου απαλλαγμένος από τις έννοιες, υγιέστατος, ικανοποιημένος από τις δουλειές σας, την ερωμένη σας, την όρεξή σας, θα ευαρεστηθείτε να αφιερώσετε λίγες στιγμές στην ανάγνωση του "Κουρέα της Σεβίλης"· γιατί για να είστε ευχάριστος άνθρωπος και επιεικής αναγνώστης όλα τα παραπάνω αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση.
Εάν όμως κάποιο ατυχές γεγονός έχει διαταράξει την υγεία σας, αν η οικονομική σας κατάσταση διακυβεύεται, αν η καλή σας έχει αθετήσει τις υποσχέσεις της, αν το γεύμα σας δεν σας ικανοποίησε και η πέψη σας ταλαιπωρεί, ε, τότε! αγνοήστε τον Κουρέα μου. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή: υπολογίστε τις δαπάνες σας, μελετήστε την επιχειρηματολογία του αντιπάλου σας, ξαναδιαβάστε το σημείωμα που σας έστειλε αιφνιδιαστικά η Ρόζα, ή καταφύγετε στα αριστουργήματα του Τισό περί εγκρατείας, και κάντε σκέψεις περί πολιτικής, οικονομίας, διαιτητικής, φιλοσοφίας ή ηθικής. [...]