Ξαναγεννημένη από την αρχή

Θα κάνω άλμα και θα βρεθώ στον ορίζοντα

μιας μπαρουτοκαπνισμένης πόλης

Κι ανάμεσα στα φουγάρα θα βρω τη ρωγμή σου, ήλιε αθάνατε

Και θα κυλήσω στη βροχερή λάσπη της ομίχλης

Εκεί θα σε ξαναρωτήσω:

“Ήσουν εσύ ή ήταν μια αντανάκλαση στη λίμνη, που έβλεπα

Κι αντί για τουλίπα ήσουνα σταυρός που κουβαλάω χρόνια

Μην ξέροντας γιατί κληρώθηκα απ’ τη μοίρα

Να γράφω στίχους στον ίσκιο του;’’