Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789603252191
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
`Οι γάμπες της, που ως τότε τις είχε μισοδιπλωμένες με μια φαινομενική αμέλεια, βλέπω τις μαζεύει πάλι, τις σφίγγει την μια πάνω στην άλλη όλο και πιο δυνατά με μια κίνηση συνειδητή, επώδυνη. Τις συσφίγγει τόσο δυνατά ώστε απ` αυτό παραμορφώνεται το σώμα της και χάνει εξαιτίας του σιγά σιγά τον συνηθισμένο όγκο του. Κι έπειτα βλέπω η προσπάθεια διακόπτεται απότομα· μαζί μ` αυτήν, και κάθε κίνηση. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Η Marguerite Duras (ψευδώνυμο της Marguerite Donnadieu) γεννήθηκε το 1914 στο Gia-Dinh, κοντά στη Σαϊγκόν. Οι γονείς της, εκπαιδευτικοί είχαν εγκαταλείψει τη Γαλλία για να εγκατασταθούν στην Ινδοκίνα, γαλλική τότε αποικία. Ο πατέρας της πέθανε πολύ νέος, αφήνοντας με τρία παιδιά τη μητέρα της που δέχεται να δουλέψει σε μικρά χωριά στην τροπική ενδοχώρα για να τα μεγαλώσει. Μια κτηματική επένδυση στην Καμπότζη αποδείχτηκε επίσης άχρηστη για την οικογένεια, καθότι μη καλλιεργήσιμη. Αυτά τα παιδικά και εφηβικά χρόνια θα περιγράψει αργότερα η Ντυράς στο "Un barrage contre le Pacifique" και στο "L΄Amant". Η Μαργκερίτ τελειώνει τις σπουδές σε γαλλικό λύκειο, σε πανσιόν στη Σαϊγκόν και έρχεται στη Γαλλία, όπου εγκαθίσταται στο Παρίσι και αρχίζει πανεπιστημιακές σπουδές στη νομική, στα μαθηματικά και στις πολιτικές επιστήμες. Το πρώτο της μυθιστόρημα, "Les Impudents" δημοσιεύεται το 1943. Από τότε χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Ντυράς, θεωρώντας ότι "ένας συγγραφέας δεν μπορεί να γράφει με το όνομα του πατέρα του". Παντρεύεται το 1939 τον Robert Antelme, και το 1942 θα γνωρίσει τον Dyonis Mascolo από τον οποίο θα αποκτήσει ένα γιο, τον Jean. Γράφει το 1950 το "Un barrage contre le Pacifique" και συχνάζει στους λογοτεχνικούς παρισινούς κύκλους. Έκτοτε, η συγγραφή δεν θα την εγκαταλείψει ποτέ. Εκδίδονται τα έργα της "Le Marin de Gibraltar" (1952), "Les Petits Chevaux de Tarquinia" (1953), "Des journees entieres dans les arbres" (1954), "Le Square" (1955). Ωστόσο, θα επιβληθεί ως μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της σύγχρονης γαλλικής λογοτεχνίας με το "Moderato Cantabile" (1958), το σενάριο για την ταινία που γύρισε ο Αλαίν Ρεναί το 1959, "Hiroshima, mon amour" και το "Dix heures et demie du soir en ete" (1960).
Με το "Le Ravissement de Lol. V. Stein" (1964) εγκαινιάζεται ένας μυθιστορηματικός κύκλος που στοιχειώνει το πρόσωπο της ηρωίδας Αν-Μαρί Στάινερ, που βρίσκει την καλύτερη έκφρασή του στον "Vice-Consul" (1965) και στο "India Song" (1974), αφηγήματα που η ίδια θα τα κάνει κινηματογραφικές ταινίες. Ακολουθούν: "L΄Amante anglaise" (1967), "Agatha" (1981), "L΄Amant" (1984), που τιμήθηκε με το βραβείο Goncourt και υπήρξε η πιο μεγάλη εκδοτική της επιτυχία (έγινε επίσης ταινία από τον Ζαν-Ζακ Αννώ), "L΄Amant de la Chine du Nord" (1992), "Yann Andrea Steiner" (1992) όπου κάνει μυθιστορηματικό πρόσωπο τον σύντροφο της ζωής της από το 1980. Η Marguerite Duras πέθανε το 1996 σε ηλικία 81 ετών. Εκτός από το πεζογραφικό της έργο, άφησε πίσω της τα θεατρικά "Les Viaducs de Seine-et-Oise" (1960), "Le Square" (1962), "Les Eaux et Forets", "La Musica" (1965) "Savannah Bay" (1982), σενάρια για τον κινηματογράφο (μεταξύ των οποίων το διάσημο πλέον "Χιροσίμα, αγάπη μου" που κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ σεναρίου) και ασχολήθηκε με την παραγωγή ταινιών. Το 1984 έγραψε το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα "Ο εραστής" και κέρδισε το βραβείο Concourt. Πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 82 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες απ' το 1963 ώς το 1968. Εκεί έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, "Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά", το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatre d' Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το "Πεθαίνω σαν χώρα", το πρώτο του πεζογράφημα, το 1980 η ποιητική ενότητα "Κατάλογοι 1-4" και το 1983 το θεατρικό του έργο "Η νέα εκκλησία του αίματος". Ακολούθησαν : "Η ανθρωπωδία. Η ανάθεση. Προοίμιο σε μια χιλιετία" (πεζογράφημα), "Κατάλογοι 5-8" (1986-ποιητική ενότητα), "Το ύψωμα" (1990-θεατρικό έργο), "Η άγνωστη αρμονία του άλλου αιώνα" (1992-θεατρικό), "Κατάλογοι 9-Οι ορισμοί" (1994-ποιητική ενότητα), "Η αρχή της ζωής" (1995-θεατρικό έργο, που ανέβηκε την ίδια χρονιά από τον Στέφανο Λαζαρίδη στο Θέατρο του Νότου), "Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή" (2000 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στο Θέατρο του Νότου), "Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι" (2000 -ο μονόλογος "Λήθη" ανέβηκε το 1998 στο Παρίσι, στο Petit Odeon, από τον J.-C. Bailly, το 2001 στο Theatre de Bobigny από την A. Dimitriadis και το 2002 στο θέατρο Άττις από τον Θ. Τερζόπουλο), "Κατάλογοι 10-12" (2002-ποιητική ενότητα), "Ανθρωπωδία 1" και "Ανθρωπωδία 7" (2002 -Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2003), "Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών" (2003 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου που ανέβηκε στον Εξώστη του Θεάτρου του Νότου), κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση πεζογραφημάτων των Jean Genet, Georges Bataille, Witold Gombrowicz, Maurice Blanchot, Gerard de Nerval, Balzac, Bernard-Marie Koltes, καθώς και τη μετάφραση θεατρικών έργων των Μολιέρου, Ευρυπίδη, J. Genet, G. Courteline, Tennessee Williams, Σαίξπηρ για διάφορα θέατρα. Μετά το 1980 συνεργάστηκε στενά με τις εκδόσεις "Άγρα", που έχουν εκδώσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του και, πιο πρόσφατα, με τις εκδόσεις "Σαιξπηρικόν" της Θεσσαλονίκης. Το ιστολόγιό του στο διαδίκτυο είναι: http://dimitrisdimitriadis.wordpress.com.
