"Πηγαιμός"
Δική της γλώσσα η ώρα η θαλασσιά/
Τότε που οι χίμαιρες τούς κυνηγούν/
Οι ημέρες τους λιγοστεύουν/
Τα ονόματά τους σβήνονται/
Και στην απανεμιά ακούς που ψιθυρίζουν/
Οι άνθρωποι αδειανά τότε είναι πουκάμισα. (από τη σελ. 9 του βιβλίου)