Δυο κοκάλινα μικροσκοπικά κυβάκια κροταλίζουν στη χούφτα μας, κι εμείς κάθε φορά ποντάρουμε να φέρουμε την καλύτερη ζαριά. Μικρές μαύρες κουκίδες δηλώνουν αριθμούς και αθροίζουν το ποσοστό της τύχης μας. Καλά, είναι απίθανο το τι σκέφτεται ο άνθρωπος! Και αυτό στη ζωή μας το κάνουμε πολλές φορές. Όχι επειδή είμαστε παράτολμοι ή ριψοκίνδυνοι. Απλώς γιατί εκείνη είναι γεμάτη προκλήσεις. Εμείς πρέπει ν` αποφασίσουμε αν θα σπουδάσουμε και τι, αν θα παντρευτούμε και ποιον, αν θα κάνουμε παιδιά και πόσα. . . Όλα αυτά είναι ζαριές. Ζαριές που θα καθορίσουν το πέρασμά μας στον κόσμο. Ζαριές που κάνουν το παιχνίδι να `τρέχει`. . . Ζαριές που μας κάνουν `τζογαδόρους` της μοίρας μας. (. . .) Ο Ηλίας και η Σοφία της ιστορίας μας έφεραν μόνο μια φορά εξάρες και άλλες τέσσερις ασόδυα. Για τους γνώστες του μπαρμπουτιού, αυτό θα σήμαινε καθολική ήττα. Τι περίεργο! Δε βγήκαν χαμένοι. Το πιο περίεργο, όμως, είναι πως δεν έπιασαν ποτέ στα χέρια τους ζάρια.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]