Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο Αντώνης Χουρδάκης είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σορβόννης των Παρισίων (Paris-V Rene Descartes, Sorbonne). Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στο χώρο της Ιστορίας της Παιδείας και στην παιδαγωγική προσέγγιση της Ιστορίας. Είναι συγγραφέας πέντε βιβλίων και πολλών μελετών και άρθρων στην ελληνική, αγγλική, γαλλική, ρωσική, ισπανική και αραβική γλώσσα. Έχει συνεργαστεί σε προγράμματα σχετικά με τη διδασκαλία της Ιστορίας, της Γλώσσας και του Πολιτισμού και στην παραγωγή διδακτικού υλικού για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει λάβει μέρος σε πολλά διεθνή και παγκόσμια συνέδρια στην Ελλάδα (ΠΕΕ, WAER, CESE), την Ευρώπη (WHA, IAHE) και τις ΗΠΑ (CIES, AERA). Είναι μέλος της Παγκόσμιας Εταιρείας για την Ιστορία (WHA), της Διεθνούς Ένωσης για την ιστορία της Παιδείας (ΙΑΗΕ), της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος (ΠΕΕ), της Διεπιστημονικής Ένωσης Αρχαίου Θεάτρου (GITA, Montpellier III), της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Ρεθύμνου (ΙΛΕΡ) και άλλων εταιρειών. Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας της Παγκόσμιας Ένωσης των Επιστημών της Αγωγής (Association Mondiale des Sciences de l΄ Education, AMSE/WAER). Έχει επίσης διδάξει στο Πανεπιστήμιο Saint John της Νέας Υόρκης και συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Ιστορίας και Ιστορίας της Παιδείας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Από το 1990 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στη Σχολή Επιστημών Αγωγής, και είναι Αναπληρωτής Καθηγητής.
Ο Τηλέμαχος Μουδατσάκις κατάγεται από το Ηράκλειο της Κρήτης. Είναι σκηνοθέτης και τακτικός καθηγητής θεωρίας και πρακτικής του θεάτρου στη Σχολή Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει ιδρύσει το "Θέατρο των ViVi", όπου έχει ανεβάσει σε δικές του μεταφράσεις έργα αρχαίων και σύγχρονων κλασικών. Έχει γράψει τα λιμπρέτα σε δύο όπερες για νεανικό κοινό και έχει δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα και πέντε μεγάλες μονογραφίες. Έχει δώσει παραστάσεις σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και έχει διδάξει σε αντίστοιχα πανεπιστήμια της αλλοδαπής.
Η Αγγέλα Καστρινάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Είναι καθηγήτρια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει δημοσιεύσει τέσσερις συλλογές διηγημάτων, ένα μυθιστόρημα, έναν τόμο με αυτοβιογραφικά δοκίμια και πολλές μελέτες για την ελληνική λογοτεχνία του 19ου και του 20ού αιώνα. Έχει τιμηθεί με το «Βραβείο ειρήνης και φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί» για εργασίες σχετικές με την εικόνα του Τούρκου σε ελληνικά μυθιστορήματα και με το «Κρατικό βραβείο δοκιμίου» για τη μονογραφία Η λογοτεχνία στην ταραγμένη δεκαετία 1940-1950. Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες. Η οικονομική κρίση την παρακίνησε να σκεφθεί για τη Μεταπολίτευση, που έζησε στα εφηβικά και στα πρώτα νεανικά της χρόνια. Καρπός ήταν το αφήγημα Και βέβαια αλλάζει! (Κίχλη, 2014) και στη συνέχεια το …Κάτι ν’ αλλάξει! Μα πώς; (Κίχλη, 2019).
Ο Αλέξης Πολίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη και στο Παρίσι. Σήμερα είναι καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου εργάζεται από το 1989· τα χρόνια 1976-1989 εργάστηκε στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Ε.Ι.Ε.
Ο Ν. Ε. Παπαδογιαννάκης γεννήθηκε το 1942 στον Άγιο Κωνσταντίνο Ρεθύμνης. Είναι Καθηγητής στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου διδάσκει Γλωσσολογία και Λογοτεχνία, Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας και Διδακτική του Γλωσσικού Μαθήματος. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου, στο Μαράσλειο Διδασκαλείο, στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Μονάχου και Βερολίνου (Βυζαντινές και Νεοελληνικές Σπουδές, Ιστορία και Φιλοσοφία). Στο τελευταίο εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του με θέμα: Studien zu den Epitaphien des Manuel Philes (1983). Έχει δημοσιεύσει τις ακόλουθες εργασίες: Zufalliges zum Bellum Avaricum des Georgios Pisides, Miscellanea Byzantina Monacencia, Nr 24, Μόναχο 1980 (σε συνεργασία με Paul Speck κ.ά.), Θέματα Παιδικής Λογοτεχνίας (πανεπιστημιακές παραδόσεις), Ρέθυμνο 1988, Ιστορία και Εξέλιξη της Ελληνικής Γλώσσας. Από την Ελληνιστική Κοινή μέχρι τη Νέα Ελληνική (πανεπιστημιακές παραδόσεις), Ρέθυμνο 1989, Πίνακας Λέξεων των Ποιημάτων του Νίκου Καββαδία, Ηράκλειο 1991, Οι Προθέσεις από την Ελληνιστική Κοινή ως την Όψιμη Μεσαιωνική, Ηράκλειο 1992, Αναγνώσεις. Επτά (+ Ένα) Μελετήματα για τη Γλώσσα και τη Λογοτεχνία), Αθήνα 1996, Ο Κωνσταντίνος Μάνος και το Γλωσικό Ζήτημα, Αθήνα 1997, Κρητικό Ιατροσόφιον του 19ου αι. Ρέθυμνο 2000, Η Νεοελληνική Κοινή της Γενιάς του ΄30. Μελέτες, ανακοινώσεις σε Συνέδρια και Ημερίδες καθώς και άρθρα του αναφέρονται στη γλώσσα και το λογοτεχνικό έργο των: Κ. Μάνου, Α. Καρκαβίτσα, Κ. Κρυστάλλη, Π. Δέλτα, Π. Πρεβελάκη, Οδ. Ελύτη, Γ. Μανούσακα, Γ. Κρόκου, Β. Χαρωνίτη, Ν. Καζαντζάκη, Δ. Σολωμού, Αλεξ. Παπαδιαμάντη.
Ο Θεοχάρης Ε. Δετοράκης (γεν. 1936), είναι ομότιμος καθηγήτης βυζαντινής φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Η αγάπη του προς την ιδιαίτερη πατρίδα του και την πολυτάραχη ιστορία της τον έστρεψε νωρίς στην έρευνα και στη μελέτη των κρητικών πραγμάτων. Η Κρήτη βρισκόταν στο κέντρο των επιστημονικών του ενδιαφερόντων και υπηρετήθηκε παράλληλα με τη βυζαντινή φιλολογία. Είναι ευφήμως γνωστός κρητολόγος και έχει δημοσιεύσει περισσότερες από πενήντα εργασίες, που αναφέρονται σε κρητολογικά θέματα, ιστορικά, φιλολογικά, γλωσσικά, και λαογραφικά. Το φθινώπορο του 1985 του απονεμήθηκε το βραβείο "Νίκος Καζαντζάκης" του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης "για την ποιότητα και τη έκταση της επιστημονικής του προσφοράς".
Ο Σ. Ν. Φιλιππίδης Γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 1966 πήρε Πτυχίο από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση. Το 1984 πήρε διδακτορικό δίπλωμα από το Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Irvine. Η διατριβή του είχε ως θέμα τη σκηνή του τάπητος στον Αγαμέμνονα του Αισχύλου και αποτελεί ανάλυση αρχαίου κειμένου με βάση τις σημειωτικές θεωρίες. Παράλληλα παρακολούθησε σεμινάρια στη Σχολή Θεωρίας και Κριτικής της Λογοτεχνίας που λειτουργεί στο Irvine.
Δίδαξε στον Τομέα Κλασικής Φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης από το 1984 έως το 1992, και στον Τομέα Βυζαντινής και Νέοελληνικής Φιλολογίας από το 1992 έως το 2006.
Οι δημοσιεύσεις του περιλαμβάνουν τα βιβλία "Τόποι. Μελετήματα για τον αφηγη-ματικό λόγο επτά νεοελλήνων πεζογράφων (Παπαδιαμάντης, Κονδυλάκης, Θεοτόκης, Χατζόπουλος, Καζαντζάκης, Βενέζης, Καραγάτσης)", "Αμφισημίες. Μελετήματα για τον αφηγηματικό λόγο έξι νεοελλήνων συγγραφέων (Παπαδιαμάντης, Βλαχογιάννης, Μυριβήλης, Τερζάκης, Καζαντζάκης, Παλαμάς)", και "Έξι και ένα μελετήματα για τον Καζαντζάκη", και πάνω από 90 άρθρα που έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικούς τόμους και περιοδικά (Βιβλιοθήκη, Διαβάζω, Θαλλώ, Νέα Εστία, Πόρφυρας, Παλίμψηστον, κ.ά.) και πραγματεύονται προβλήματα ανάγνωσης λογοτεχνικών κειμένων από την αρχαιότητα έως σήμερα, και λογοτεχνικής θεωρίας (Γκρεϊμάς, Μπαχτίν, Πίτερ Μπρούκς, Έκο, κ.ά.). Έχει διοργανώσει και συνδιοργανώσει ως πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής τρία Συνέδρια για τον Καζαντζάκη, και χρηματίσει Πρόεδρος του Κέντρου Κρητικής Λογοτεχνίας από της ιδρύσεώς του και επί σειράν ετών. Ενδιαφέρεται για τη σημειωτική του λογοτεχνικού κειμένου και τις ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις. Χρησιμοποιεί τη θεωρία της λογοτεχνίας ως εργαλείο για την ανάδειξη της πολύπλοκης μορφικής οργάνωσης των λογοτεχνικών κειμένων ως θεμελιακού συντελεστή του νοήματός τους. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται και δημοσιεύει μελετήματα για την ποίηση. Από το 2008 είναι μόνιμος κάτοικος Χανίων.
Ο Ηρακλής Ρεράκης είναι αναπληρωτής καθηγητής παιδαγωγικής - χριστιανικής παιδαγωγικής Α.Π.Θ.
Ο Ν. Ε. Παπαδογιαννάκης γεννήθηκε το 1942 στον Άγιο Κωνσταντίνο Ρεθύμνης. Είναι Καθηγητής στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου διδάσκει Γλωσσολογία και Λογοτεχνία, Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας και Διδακτική του Γλωσσικού Μαθήματος. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου, στο Μαράσλειο Διδασκαλείο, στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Μονάχου και Βερολίνου (Βυζαντινές και Νεοελληνικές Σπουδές, Ιστορία και Φιλοσοφία). Στο τελευταίο εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του με θέμα: Studien zu den Epitaphien des Manuel Philes (1983). Έχει δημοσιεύσει τις ακόλουθες εργασίες: Zufalliges zum Bellum Avaricum des Georgios Pisides, Miscellanea Byzantina Monacencia, Nr 24, Μόναχο 1980 (σε συνεργασία με Paul Speck κ.ά.), Θέματα Παιδικής Λογοτεχνίας (πανεπιστημιακές παραδόσεις), Ρέθυμνο 1988, Ιστορία και Εξέλιξη της Ελληνικής Γλώσσας. Από την Ελληνιστική Κοινή μέχρι τη Νέα Ελληνική (πανεπιστημιακές παραδόσεις), Ρέθυμνο 1989, Πίνακας Λέξεων των Ποιημάτων του Νίκου Καββαδία, Ηράκλειο 1991, Οι Προθέσεις από την Ελληνιστική Κοινή ως την Όψιμη Μεσαιωνική, Ηράκλειο 1992, Αναγνώσεις. Επτά (+ Ένα) Μελετήματα για τη Γλώσσα και τη Λογοτεχνία), Αθήνα 1996, Ο Κωνσταντίνος Μάνος και το Γλωσικό Ζήτημα, Αθήνα 1997, Κρητικό Ιατροσόφιον του 19ου αι. Ρέθυμνο 2000, Η Νεοελληνική Κοινή της Γενιάς του ΄30. Μελέτες, ανακοινώσεις σε Συνέδρια και Ημερίδες καθώς και άρθρα του αναφέρονται στη γλώσσα και το λογοτεχνικό έργο των: Κ. Μάνου, Α. Καρκαβίτσα, Κ. Κρυστάλλη, Π. Δέλτα, Π. Πρεβελάκη, Οδ. Ελύτη, Γ. Μανούσακα, Γ. Κρόκου, Β. Χαρωνίτη, Ν. Καζαντζάκη, Δ. Σολωμού, Αλεξ. Παπαδιαμάντη.
