Η Μαγδαληνή προθυμοποιήθηκε να της βρει δωρεάν δικηγόρο, την κόρη ενός πολύ καλού της φίλου και συμπατριώτη, τη Φανούλα Παπασαραφιανού που ερχόταν συχνά στο σπίτι της. Η Ευγενία δεν δέχτηκε. "Μπα α α! Ντρέπομαι, Μαγδαληνή! Τι θα ειπεί ο κόσμος για μένα! Ότι ήμουνα αφελής, θα ειπεί. Προτιμώ να δυστυχήσω, παρά να βγει προς τα έξω η φήμη, πως η κόρη του Μπαλουκτσόγλου με τ` όνομα ίπεσε θύμα απάτης. Όχι, Μαγδαληνή, σ` ευχαριστώ που προσεφέρθης, αλλά όχι. Ήρθα να σου τα ειπώ μονάχα, ν` αλαφρώσω λίγο την πίκρα μου. Δεν έχω άλλον από σένα να εμπιστεύομαι. Ξεύρω ότι εσύ δε θα τα βγάλεις παραέξω. Αάχ, καλά έλεγε η συχωρεμένη η Δέσπω, πως η Μαγδαληνή μπορεί να είναι κομουνίστρια, αλλά είναι μια αγία κομουνίστρια".