Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789607033529
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
[...] Το πρώτο κείμενο αυτού του βιβλίου, ο "Λόγος για τα πάθη του έρωτα", είναι το πρωιμότερο απ` τα τέσσερα και πρέπει να γράφτηκε γύρω στο φθινόπωρο του 1653. Ανήκει στην κοσμική του περίοδο και σώζεται σε δύο χειρόγραφα, που ανακαλύφθηκαν το ένα το 1843 απ` τον Victor Cousin, και το άλλο το 1907 απ` τον Augustin Gazier. Ένα μεγάλο μέρος της κριτικής αμφισβήτησε έντονα την απόδοση αυτού του κειμένου στον Πασκάλ, πρόβλημα που παραμένει άλυτο μέχρι σήμερα, έστω κι αν το πνεύμα που το διατρέχει φαίνεται ολότελα συγγενικό, αν όχι το ίδιο, μ` εκείνο των "Σκέψεων".
Το δεύτερο κείμενο, οι "Τρεις λόγοι για τη θέση των αρχόντων", είναι το μεταγενέστερο και γράφτηκε το φθινόπωρο του 1660, προς χάριν ενός γόνου αριστοκρατικής καταγωγής, πιθανότατα τον πρωτότοκου γιου τον δούκα de Luynes. Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1670 απ`τον Nicole, στο έργο του "Για την εκπαίδευση ενός πρίγκιπα".
Το τρίτο κείμενο, "Για τη μετάνοια του αμαρτωλού", όπως ήδη ειπώθηκε, γράφτηκε κατά τη διάρκεια της μεγάλης θρησκευτικής κρίσης του Πασκάλ, το φθινόπωρο του 1654. Παρότι αρχικά αποδιδόταν απ` τον Guerrier στη Ζακλίν Πασκάλ, μετά τη μνημειώδη έκδοση των Απάντων του Πασκάλ απ` τον Bossut, το 1779, καταχωρίστηκε οριστικά σαν γνήσιο έργο του. Στη μετάφραση, οι φράσεις που βρίσκονται σε αγκύλες είναι οι συμπληρώσεις του Bossut στα χάσματα του αντιγράφου που μας παρέδωσε ο Guerrier.
Το τέταρτο και τελευταίο κείμενο, η "Σύγκριση των πρώτων χριστιανών με τους σημερινούς", γράφτηκε ένα χρόνο μετά το προηγούμενο, δηλαδή το 1655, και πρωτοδημοσιεύτηκε, μ` αυτόν τον τίτλο, από τον Bossut, το 1779. Σώζονται τρία αντίγραφα του κειμένου, που μας επιτρέπουνε να το αποδώσουμε δίχως δισταγμό στον Πασκάλ.
Η μετάφραση και των τεσσάρων κειμένων έγινε απ` την έκδοση των Απάντων του Πασκάλ, που παρουσιάστηκε το 1954 στη Βιβλιοθήκη της Πλειάδος απ` τον Jacques Chevalier.
[...]
(από την εισαγωγή του βιβλίου)
Ο Blaise Pascal γεννήθηκε το 1623 στο Κλερμόν Φεράν, από πατέρα δικαστικό. Έμεινε ορφανός από μητέρα ήδη το 1626. Επιδόθηκε από παιδί στα μαθηματικά, εκδηλώνοντας αμέσως την ιδιοφυΐα του. Το 1647 εγκαθίσταται με τον πατέρα και την αδελφή του στο Παρίσι, και λέγεται ότι μεταξύ 1652 και 1654 έζησε βίον κοσμικό, πολυτελή και φιλήδονο. Ωστόσο ο χειμώνας 1653-54 υπήρξε περίοδος σκληρής επιστημονικής εργασίας, στο πλαίσιο της οποίας ο Πασκάλ προσπάθησε να λύσει το πρόβλημα της ύπαρξης ή μη του Θεού έξω από τα επίσημα χριστιανικά μονοπάτια. Τη νύχτα της 22ας προς 23η Νοεμβρίου 1654 βίωσε την περίφημη θρησκευτική του έκσταση, την οποία κατέγραψε σ΄ ένα κομμάτι περγαμηνής που βρέθηκε ραμμένη στη φόδρα του επενδύτη του μετά το θάνατο του. Τον Ιανουάριο του 1655, σε ηλικία 32 ετών, με την υγεία του από πάντα εύθραυστη, αποσύρεται για ν΄ απομονωθεί οτη μονή του Port Royal, στην οποία έκτοτε θα επανέρχεται κατά διαστήματα. Από το 1658 θα ζει με αυξανόμενους πόνους, ιδίως στο κεφάλι. Η δραστηριότητα του μειώνεται. Τον Ιούνιο του 1662 παραχωρεί το σπίτι του σε μια φτωχή οικογένεια και μεταφέρεται στης αδελφής του. Καταλαμβάνεται από σπασμούς στις 19 Αυγούστου 1662, και εκπνέει έχοντας προηγουμένως κοινωνήσει των αχράντων μυστηρίων.
Από τα κυριότερα φιλοσοφικά του έργα: "Σύγκριση των πρωτοχριστιανών με τους σημερινούς", "Η αλήθεια για τη χριστιανική θρησκεία", οι 18 "Επαρχιώτικες επιστολές", οι "Στοχασμοί" (που εκδόθηκαν 8 χρόνια μετά το θάνατο του).
Στο πεδίο των Μαθηματικών, υπήρξε πρωτοπόρος. Το "Δοκίμιο περί των κωνικών" (απ΄ όπου και το περίφημο "Θεώρημα του Πασκάλ"), η διατριβή του επί των "ίσων πιέσεων των υγρών" (απ΄ τους θεμέλιους λίθους της υδροδυναμικής), η εφεύρεση της αριθμομηχανής (όταν ήταν μόλις 20 ετών) και της ρουλέτας, η ενασχόληση του με τον "απειροστικό λογισμό", είναι μέρος μόνο της συμβολής του στη σύγχρονη μαθηματική έρευνα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
