Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789609884624
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
"Το πάθος είναι βαθύ μαρτύριο, φίλοι μου, μαρτύριο, περιτυλιγμένο σ΄ ένα λεπτό κουκούλι που ονομάζεται απόλαυση. Δεν είναι πάθος κάθε μαρτύριο αλλά μόνο εκείνο, που έχει και απόλαυση μέσα του ή γύρω του ή στο βάθος του, ή στην κορυφή του. Το πάθος είναι μια φωτιά που μας ζεσταίνει, επειδή βρίσκεται κοντά μας, και μας καίει, επειδή βρίσκεται πάρα πολύ κοντά μας. Τι φοβάστε περισσότερο εσείς: να καείτε στη φωτιά ή να πνιγείτε στο νερό σβήνοντας την πυρκαγιά;"
Ο Άγιος Νικόλαος της Σερβίας (Βελιμίροβιτς) μέσα από τον ποιητικό του λόγο, τις εικόνες και τους μύθους, μας αφηγείται την περιπέτεια της πνευματικής ζωής του ανθρώπου. Μια περιπέτεια που ξεκινά με τη συνειδητοποίηση και την κατανόηση των αληθειών της ύπαρξης μας και μέσα από ένα διαρκή αγώνα μας οδηγεί στην απελευθέρωση. Ο Άγιος διεισδύει βαθειά στην ανθρώπινη ψυχή, φωτίζει τα σκοτεινά της σημεία, τους φόβους, τα πάθη, τις αδυναμίες, τις αντιθέσεις. Μας καλεί με τόλμη και αυτοπεποίθηση να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες μας και να βαδίσουμε στο δρόμο του Χριστού.
Οι εκδόσεις "Χροές", παραδίδουν το έργο αυτό του Αγίου Νικολάου της Σερβίας στους Έλληνες αναγνώστες, με τη βεβαιότητα ότι θα ωφελήσουν πνευματικά και ηθικά.
Ο Νικόλαος Βελιμίροβιτς (1881-1956) υπήρξε Επίσκοπος της Όρθόδοξης Σερβικής Εκκλησίας και θεολόγος με οικουμενικό κύρος και ακτινοβολία.
Γεννήθηκε στο μικρό χωριό Λέλιτς της δυτικής Σερβίας στις 23 Δεκεμβρίου του 1880 (με το παλαιό ημερολόγιο -Ιανουάριο του 1881 με το καινούργιο). Παρακολούθησε το Ορθόδοξο Σεμινάριο του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι απ΄ όπου και αποφοίτησε το 1902. Κατά το 28ο έτος της ηλικίας του αναγορεύθηκε διδάκτωρ Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Βέρνης. Το 1909 αναγορεύθηκε διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Γενεύης και την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε μοναχός. Το 1919 εξελέγη επίσκοπος Ζίτσας και το 1920 μετετέθη στην επισκοπή της Αχρίδας, όπου διακόνησε μέχρι το 1934 που επέστρεψε στη Ζίτσα. Το 1941 οι Γερμανοί εισέβαλαν στο μοναστήρι της Ζίτσα, συνέλαβαν τον Επίσκοπο Νικόλαο και τον περιόρισαν έγκλειστο στο μοναστήρι της Λιουμποστίνια. Αργότερα, τον μετέφεραν στο μοναστήρι Βοϊλόβιτσα, όπου κρατούνταν και ο Πατριάρχης Γαβριήλ Ντόζιτς, και στη συνέχεια τον έστειλαν μαζί με τον Πατριάρχη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου όπου υπέστη κακουχίες καί βασανιστήρια.
Μετά τον πόλεμο δεν επέστρεψε στην ήδη κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία και κατέφυγε στις Η.Π.Α., όπου δίδαξε σε διάφορες Ορθόδοξες Χριστιανικές Πανεπιστημιακές Σχολές και Σεμινάρια.
Πέθανε τον Μάρτιο του 1956. Τα λείψανά του από την Αμερική μεταφέρθηκαν στο Λέλιτς στη Σερβία το 1991.
Το Μάιο του 2003, η Ιερά Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Σερβίας τον διεκηρυξε Άγιο και τον ενέταξε στο Αγιολόγιό της στις 18 Μαρτίου (Κοίμηση) και στις 3 Μαΐου (Μεταφορά λειψάνων).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
