Το λιβάδι μου κοσμείται από ένα σκιάχτρο. Με εβένινα
φτερά και χρυσοποίκιλτη
μάσκα βενετσιάνικη για να μη φαίνονται
τα φρικιαστικά του μάτια
κι έχω ράψει το στόμα του απ` άκρη σ` άκρη για να μη σπέρνει
κακοτυχία με τις ποταπές του λέξεις. Το λιβάδι μου
το θερίζω, κι έτσι εν τόπω χλοερώ μπορώ να διακρίνω
ένα-ένα τα φίδια που χορεύουν με το σκιάχτρο μου.
Είν` αυτό
ένα βδέλυγμα
και τα βράδια μου μιλά.
[...]