Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789609933407
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Στην ιστορία της νεοελληνικής γλυπτικής η αφαίρεση έχει καταγραφεί ως μεταπολεμική υπόθεση. Ο Λάζαρος Λαμέρας ανήκει στους πρωταγωνιστές αυτής της υπόθεσης, δουλεύοντας ήδη αφαιρετικά έργα από τα μέσα της δεκαετίας του 1940. Καταγράφεται έτσι, με τα δεδομένα που γνωρίζουμε σήμερα, ως ο πρωϊμότερος γλύπτης που δημιούργησε αφαιρετικά έργα.
Ταυτόχρονα, η περίπτωση του εντάσσεται σε μια άτυπη ομάδα γλυπτών, των οποίων το μεταπολεμικό έργο, χαρακτηρίζεται από παραγωγή, τόσο παραστατικών, όσο και αφαιρετικών γλυπτών. Στα περίπου 60 χρόνια της διαδρομής του, δημιούργησε προτομές, ηρώα, ταφικά, ανάγλυφα, αφαιρετικά έργα, κεραμικά, κινητικά, ηχοκινητικά, δεκάδες μικρογλυπτά, σχέδια, ζωγραφιές, κοσμήματα, και κατασκευές με διάφορα υλικά.
[...]
Γιάννης Γαλανόπουλος
Ο Τάκης Μαυρωτάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Αποφοίτησε από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών, όπου έκανε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα "Το σώμα του έρωτα και του θανάτου στη νεοελληνική ζωγραφική". Εργάστηκε στο γραφείο του καθηγητή Γ. Π. Σαββίδη και μετά το 1988 στο πολιτιστικό Ίδρυμα Πιερίδη, καθώς επίσης και στο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη ως εικαστικός συντάκτης. Είναι Διευθυντής Εικαστικού Προγράμματος του Ιδρύματος Β. & Μ. θεοχαράκη. Έχει διατελέσει διευθυντής του Ιδρύματος Πιερίδη και μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Πινακοθήκης, του Ελληνικού Φεστιβάλ, του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, της Εθνικής Επιτροπής Χορηγιών του Υπουργείου Πολιτισμού, της Εταιρείας Ελλήνων Τεχνοκριτικών (Α.Ι.CA.).
Έχει επιμεληθεί πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις: "Όψεις μιας μεγάλης Ελλάδας" του Enzo Crea στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1987, "Απολογισμός μιας Συλλογής του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης" στην Εθνική Πινακοθήκη, 1988, "Αναδρομική έκθεση Δημήτρη Μυταρά" στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 1989, "Μεσαιωνική Κυπριακή κεραμική 13ος-16ος αιώνας" στο Σπίτι της Κύπρου, Αθήνα, 1990, και ακολούθως στο Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και στο Μέγαρο Τόκου-12η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, "Δημήτρης Μυταράς - Χρίστος Καράς" στη Metropolis Art Galleries, Νέα Υόρκη, 1991, "Θησαυροί της Αρχαίας Κυπριακής Τέχνης" στο Σπίτι της Κύπρου, 1991, "Συλλογή Β. Φρυσίρα" στην Πινακοθήκη Πιερίδη και στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, 1991, "Νέοι Σύγχρονοι Έλληνες Δημιουργοί" στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 1992, "Συλλογή Β. Φρυσίρα" στα Νεώρια Χανίων, 1993, "Πηλός και πλαστική δημιουργία" στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 1993, και ακολούθως στην Πινακοθήκη Πιερίδη, στο Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας και στη Βασιλική του Αγίου Φραγκίσκου Ρεθύμνης, 1994, "Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική-Συλλογή Β. Φρυσίρα" στη Θεσσαλονίκη, 1994, "Σύγχρονη Κυπριακή Τέχνη - Τράπεζα Κύπρου", HELEXPO Θεσσαλονίκης, 1994, "Κύπρος - 9000 χρόνια πολιτισμού" στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΟΚ στην Κέρκυρα, 1994, "Κύπρος - 9000 χρόνια πολιτισμού" στη Βουλή των Ελλήνων, 1996, "Μεταπολεμική πρωτοπορία στην Ελλάδα" στη Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου, 1996, "Κυπρίων πλους" στο Ίδρυμα Μαμιδάκη, Άγιος Νικόλαος Κρήτης, 1996, "Δημήτρης Σακελλίων" στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 1998, "Ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας στη Ζωγραφική του Αλέκου Φασιανού", στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 1998, "Παναγιώτης Τανιμανίδης" στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 1999, "Κυπριακές Αρχαιότητες από το Μουσείο του Ιδρύματος Πιερίδη", στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 1999, "Συλλογή Γιάννη Κυνηγόπουλου", στη Σύρο, 1999, "Takis - Chryssa" στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 2000, "Γιάννης Αδαμάκος" στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 2000, "Συλλογή Κέντρου Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης", στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 2000, "Γιώργος Ξένος" στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 2001, "Αρχαία Κυπριακή Τέχνη", στο Μουσείο Πιερίδη, στην Αθηναΐδα, 2001, "Ολυμπισμός και Τέχνη - Συλλογή του Ολυμπιακού Μουσείου της Λοζάννης", στην Αθηναΐδα, 2002, "Ζωγραφικός και Αρχιτεκτονικός χώρος - Φασιανός - Παπαϊωάννου" στην Αθηναΐδα, 2003, "Η Κληρονομιά του Απόλλωνα" στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 2003, "Βήματα Ζωής" της Χριστίνας Σαραντοπούλου στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 2003, "Οι γείτονές μας" στην Αθηναΐδα, 2004, "Κίονες και πεσσοί" στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 2005, "Με το φακό στραμμένο στις Κυκλάδες" στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, 2005, κ ά.
Ο Λάζαρος Λαμέρας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1911. Ήταν γιος του μαρμαροτεχνίτη Ιωάννη Λαμέρα από τα Υστέρνια της Τήνου και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1932-1938) και του Παρισιού με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών. Φοίτησε κοντά στον Ζαν Μπουσέ και το 1939 τιμήθηκε με το Α΄ βραβείο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της πρωτοποριακής ομάδας "Ακραίοι", με επικεφαλής τον Αλέκο Κοντόπουλο. Το 1953 το μνημείο του για τον Άγνωστο Πολιτικό Κρατούμενο βραβεύθηκε σε διεθνή διαγωνισμό και στη συνέχεια εκτέθηκε στην Tate Gallery του Λονδίνου. Το 1956 εξελέγη τακτικό μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Γραμμάτων και Τεχνών και το 1957 βραβεύθηκε από τον Δήμο Αθηναίων με το Α΄ βραβείο γλυπτικής. Το διάστημα 1960-1987 διετέλεσε καθηγητής στην έδρα της Πλαστικής της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Ε.Μ.Π. Το 1969 δημοσίευσε μελέτη με τίτλο "Πλαστική" και το 1975 το "Χωροθετικό διάγραμμα γλυπτών έργων Δήμου Αθηναίων Νεωτέρας Ελλάδος". Τιμήθηκε, επίσης, με το παράσημο του Ταξιάρχη του Φοίνικα. Ανέπτυξε πλούσια εκθεσιακή δραστηριότητα, η οποία ξεκίνησε με συμμετοχή σε ομαδικές εκθέσεις. Το 1933 εξέθεσε με την "Ομάδα Τέχνη" και στη συνέχεια με τους "Ελεύθερους Καλλιτέχνες" (1937-1939). Έλαβε επίσης μέρος σε Πανελλήνιες Εκθέσεις, στις Μπιενάλε του Σάο Πάολο (1955, 1961) και της Βενετίας (1960), καθώς και στην έκθεση Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου, που έγινε στην Εθνική Πινακοθήκη το 1992. Το 1979 οργανώθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη ατομική έκθεση έργων του για τα κωφάλαλα παιδιά με τίτλο "Αφή-Τέχνη-Παιδί". Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο Λάζαρος Λαμέρας δημιούργησε μια ταινία μικρού μήκους, για τους περιστεριώνες της Τήνου, τιμώντας έτσι τους ανώνυμους λαϊκούς αρχιτέκτονες του νησιού του, που από μικρός θαύμαζε. Το 1992 δημοσίευσε ποιητική συλλογή με τίτλο, "Αντί πολλών". Πέθανε στις 24 Σεπτεμβρίου 1998 στην Αθήνα.
Ο Λάζαρος Λαμέρας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1911. Ήταν γιος του μαρμαροτεχνίτη Ιωάννη Λαμέρα από τα Υστέρνια της Τήνου και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1932-1938) και του Παρισιού με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών. Φοίτησε κοντά στον Ζαν Μπουσέ και το 1939 τιμήθηκε με το Α΄ βραβείο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της πρωτοποριακής ομάδας "Ακραίοι", με επικεφαλής τον Αλέκο Κοντόπουλο. Το 1953 το μνημείο του για τον Άγνωστο Πολιτικό Κρατούμενο βραβεύθηκε σε διεθνή διαγωνισμό και στη συνέχεια εκτέθηκε στην Tate Gallery του Λονδίνου. Το 1956 εξελέγη τακτικό μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Γραμμάτων και Τεχνών και το 1957 βραβεύθηκε από τον Δήμο Αθηναίων με το Α΄ βραβείο γλυπτικής. Το διάστημα 1960-1987 διετέλεσε καθηγητής στην έδρα της Πλαστικής της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Ε.Μ.Π. Το 1969 δημοσίευσε μελέτη με τίτλο "Πλαστική" και το 1975 το "Χωροθετικό διάγραμμα γλυπτών έργων Δήμου Αθηναίων Νεωτέρας Ελλάδος". Τιμήθηκε, επίσης, με το παράσημο του Ταξιάρχη του Φοίνικα. Ανέπτυξε πλούσια εκθεσιακή δραστηριότητα, η οποία ξεκίνησε με συμμετοχή σε ομαδικές εκθέσεις. Το 1933 εξέθεσε με την "Ομάδα Τέχνη" και στη συνέχεια με τους "Ελεύθερους Καλλιτέχνες" (1937-1939). Έλαβε επίσης μέρος σε Πανελλήνιες Εκθέσεις, στις Μπιενάλε του Σάο Πάολο (1955, 1961) και της Βενετίας (1960), καθώς και στην έκθεση Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου, που έγινε στην Εθνική Πινακοθήκη το 1992. Το 1979 οργανώθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη ατομική έκθεση έργων του για τα κωφάλαλα παιδιά με τίτλο "Αφή-Τέχνη-Παιδί". Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο Λάζαρος Λαμέρας δημιούργησε μια ταινία μικρού μήκους, για τους περιστεριώνες της Τήνου, τιμώντας έτσι τους ανώνυμους λαϊκούς αρχιτέκτονες του νησιού του, που από μικρός θαύμαζε. Το 1992 δημοσίευσε ποιητική συλλογή με τίτλο, "Αντί πολλών". Πέθανε στις 24 Σεπτεμβρίου 1998 στην Αθήνα.
