Ό,τι απόμεινε από τον πολιτισμό των περασμένων γενεών στον τόπο μας, στο γεωγραφικό χώρο της ευρύτερης Αρκαδίας, συναντά ο αναγνώστης στις «Λαογραφικές Πινελιές» του Τάκη Ρούνη. Χώρος κινητικός και ανήσυχος με τα πολλά ποτάμια!... με τις εναλλαγές των τοπίων, τις αμέτρητες κορφές. Χώροι, τόποι, βουνά, κοινωνίες όμορφες, μετέωρες στη ροή του χρόνου!... όπου στις μάντρες και στ’ αλώνια, που σώζονται, είναι νωπός ακόμη ο ιδρώτας του κόσμου. Στις μάντρες και τις ξερολιθιές, εκεί που η μνήμη αντιστέκεται, από γωνιά σε γωνιά, σπεύδει να περισώσει ό,τι μπορεί, ό,τι προλάβει ο συγγραφέας, πριν όλα τα σκεπάσει τα σάβανο της λησμονιάς. Και τούτο, χωρίς ίχνος παραδοσιαρχίας, αλλά με την πίεση της θλίψης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]