Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789604043408
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
[set δύο τόμων]
Ο Γιάννης Πλεμμένος έχει λάβει το μεταπτυχιακό (MPhil) και το διδακτορικό του δίπλωμα (PhD) στην Εθνο-μουσικολογία από το Πανεπιστήμιο του Gabrige. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Αιγαίου (Παιδαγωγικό Τμήμα, Ρόδος) και Κρήτης (Φιλοσοφική Σχολή, Ρέθυμνο) και από το 2000 διδάσκει στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου (Κέρκυρα). Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά.
Διδάκτορας Κοινωνιολογίας, επιστημονική συνεργάτης του Πανεπιστημίου Albert-Ludwigs-Universitat Freiburg. Σπουδές Κοινωνιολογίας και διδακτορική διατριβή (1998) στο τμήμα Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Humboldt Universitat του Βερολίνου. Υφηγήτρια στο τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών (Byzantinisch-Neugriechisches Seminar) του Πανεπιστημίου Freie Universitat (2000). Επιστημονική συνεργάτης του Ιδρύματος Κοινωνικών Ερευνών Berliner Institut fur vergleichende Sozialforschung, στο Βερολίνο (1992-1994). Θεωρητική και εμπειρική-ερευνητική δραστηριότητα σε θέματα όπως ρατσισμός, εθνικισμός, μετανάστευση, κοινωνική περιθωριοποίηση, μειονότητες, πρόσφυγες, Τσιγγάνοι κ.ά.
Γεννήθηκε στη Χίο το 1960 και μαθήτευσε στη Σχολή (Γυμνάσιο) της Χίου. Σπούδασε ιατρική και ειδικεύτηκε στην ρευματολογία. Ζει και εργάζεται στη Χίο. Το ενδιαφέρον του στράφηκε στην ιστορία της ιατρικής. Επιμελήθηκε τα βιβλία: "Η ιατρική στη Χίο κατά τους τελευταίους αιώνες (1600-1900)" του Μικέ Παϊδούση, εκδ. Ιατρική Εταιρεία Χίου, Χίος 2001 και το "Γιατροπορέματα των ομματιών και άλλα κείμενα" της Σεβαστής Χαβιάρα-Καραχάλιου, έκδ. Ιατρική Εταιρεία Χίου, Χίος 2003. Είναι επιμελητής σύνταξης του περιοδικού της Ιατρικής Εταιρείας Χίου "Medicus Hippocraticus".
Είναι παντρεμένος και έχει δύο αγόρια.
O Μανόλης Γ. Σέργης γεννήθηκε στη Νάξο το 1957. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1975-79) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ίδιου Πανεπιστημίου. Επί 23 έτη εργάστηκε ως φιλόλογος σε δημόσια λύκεια της Δυτικής Αττικής. Τον Σεπτέμβριο του 2003 εξελέγη επίκουρος καθηγητής λαογραφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στο Τμήμα Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού των Παρευξεινίων Χωρών. Έχει συμμετάσχει σε πολλά ελληνικά και διεθνή συνέδρια, με αντίστοιχες πρωτότυπες εισηγήσεις, λαογραφικού περιεχομένου. Είναι μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών και πολιτιστικών συλλόγων.
Η Ζωή Ε. Ρωπαϊτου είναι φιλόλογος-λαογράφος. Γεννήθηκε το 1953 στην Αθήνα, στο Γκάζι, όπως οι γονείς και οι παππούδες της. Εργάσθηκε για 34 χρόνια (1977-2011) στο Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών ως ερευνήτρια.
Η Αγγελική Δημουλή γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία και σκηνογραφία στην Αθήνα και συνέχισε τις σπουδές της στη νεοελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Universite Sorbonne-Paris IV). Το 2011 εξέδωσε την ποιητική συλλογή "Έρδυλον" εμπνευσμένο από το κίνημα του Oulipo και το 2015 την ποιητική συλλογή "Τα ετερόφωτα". Συμμετέχει σε διεθνή φεστιβάλ ποίησης και μάλιστα το 2014 ήταν η επίσημη ελληνική συμμετοχή στις εκδηλώσεις της Ρίγας (Λετονία) ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Το θραυσματικό ποίημα Λόγια Κεχριμπάρι, το οποίο εκπροσώπησε την Ελλάδα, μελοποιήθηκε από την μουσικό Gundega Smite και ερμηνεύθηκε από την Εθνική Χορωδία της Λετονίας υπό τη διεύθυνση του Marιs Sirmais (το cd κυκλοφόρησε το 2014 με τον τίτλο DZINTARA CELS). Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στις βαλτικές γλώσσες, στα μαλτέζικα, στα ουκρανικά, στα γαλλικά, στα σλοβένικα, στα αραβικά και στα εβραϊκά. Μεταφράζει ποίηση από τα αγγλικά και τα γαλλικά (Τανέρ Μπαιμπάρς, Γκιούργκεντς Κορκμάζελ, Νεσέ Γιασίν κ.α) και αρθρογραφεί συστηματικά στο περιοδικό του vakxikon. Εργάζεται ως φιλόλογος στον ιδιωτικό τομέα και διδάσκει ελληνικά σε μετανάστες.
Η Ζαχαρένια Σημανδηράκη είναι προϊσταμένη στο Ιστορικό Αρχείο Κρήτης.
Η Ντιάννα Τράκα ήταν καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στο οποίο και συνεχίζει να διδάσκει, ως συνταξιούχος, στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών. Στη δεκαετία του 1990 εισήγαγε στο πρόγραμμα σπουδών το μάθημα "Ανθρωπολογία της Αναπαραγωγής", αντλώντας από την πολύχρονη ερευνητική της εμπειρία στο Ινστιτούτο Παιδικής Υγείας στην Αθήνα και τη συμμετοχή της σε ερευνητικά προγράμματα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αντικείμενο την περιγεννητική φροντίδα και, πιο συγκεκριμένα, την επανεξέταση της ιατρικής τεχνολογίας στην εγκυμοσύνη και τη γέννα. Ο διεπιστημονικός, πολυεστιακός και διαπολιτισμικός χαρακτήρας της συνεργατικής της έρευνας αποτυπώνεται στην επιμέλεια συλλογικών τόμων για την περιγεννητική φροντίδα όπως, για παράδειγμα, Βαλάσση-Αδάμ, Νάκου και Τράκα (επιμ.) "Η Περιγεννητική Φροντίδα στην Ελλάδα" (Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, 1990).
