Ένας ηττημένος βασιλιάς στην κορυφή της πυράς. Αυτός που τον νίκησε, ο Πέρσης ηγεμόνας Κύρος, μ’ ένα νεύμα δίνει εντολή στους φρουρούς. Εκείνοι προχωρούν και βάζουν τις αναμμένες δάδες πάνω στο στεγνό ξύλο. Καθώς ο Κροίσος παρακολουθεί τη φωτιά να ανάβει, κάνει έναν απολογισμό της ζωής του. Θυμάται τότε που είχε ρωτήσει τον Αθηναίο φιλόσοφο και νομοθέτη Σόλωνα ποιος ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Ο Κροίσος πίστευε παλιά πως ήταν ο ίδιος. Όλα του τα πλούτη όμως δεν του έφεραν σοφία. Δεν προφύλαξαν την οικογένειά του. Δεν του χάρισαν ξανά την αγάπη της γυναίκας του. Δεν εμπόδισαν τον αφανισμό του στρατού του, ούτε το χαμό του βασιλείου του. Ο ηλικιωμένος φιλόσοφος του είχε δώσει την εξής απάντηση: Mην καλοτυχίζεις κανέναν προτού δεις το τέλος του... Οι πρώτες τολύπες καπνού τυλίγονται σαν θηλιές γύρω από το λαιμό του Κροίσου.

Ένα φιλοσοφημένο μυθιστόρημα για το πώς διαμορφώνεται η ανθρώπινη προσωπικότητα, για το πώς ένας άνθρωπος αποκτά την εξουσία και το πώς την ασκεί. Για τις εμπειρίες της ανθρωπότητας στον πόλεμο και στην ειρήνη. Για την αξία του χρήματος και για τις έννοιες της ελευθερίας, του θάρρους, της φιλίας και της ευτυχίας. Ένα βιβλίο που θέτει πάνω απ’ όλα το ερώτημα: Τι σημαίνει να διάγεις έναν καλό βίο.

Μια εξαιρετική μυθιστορηματική απόδοση της αιματηρής ανόδου και πτώσης ενός θρυλικού ηγεμόνα της Ανατολής, που συνδυάζει την ενδελεχή ιστορική έρευνα με το αφηγηματικό ταλέντο.