Το Κομπλεξικό του Αχιλλέα ΙΙΙ αποτελεί μια παγκόσμια εκδοτική πρωτοτυπία, καθώς συγκεντρώνει περισσότερες από 1.300 λέξεις τις οποίες συνέθεσε και ερμήνευσε με έναν προσωπικό τρόπο ο ίδιος ο συγγραφέας, επιδιδόμενος σε περίτεχνες γλωσσικές ακροβασίες προκειμένου να εξηγήσει τη σημασία τους, αλλά και ταυτόχρονα –με αυτό το καθήκον ως αφορμή– να σχολιάσει όσα τον ενοχλούν, να ασκήσει κριτική, να προβληματίσει και να ψυχαγωγήσει, παρουσιάζοντας μερικούς μόνο από τους άπειρους συνδυασμούς που μπορεί να προκύψουν κατά τη συνάντηση της ελληνικής γλώσσας και ενός πολυσυλλεκτικού πνεύματος. 

Έτσι, μέσα από τις σελίδες του Κομπλεξικού μαθαίνει κανείς τι είναι η επιδοκιμαζορέτα, ο μετοστανιόπαντρος, το παγεροκομείο, ο πορδιαδηλωτής, το σιγουρούνι, ο σφραγιδοβοσκός, ο φιγουρακοτάγκος, εξηγείται ότι ο σκύλινδρος είναι ο καλύτερος φίλος του λάτρη της γεωμετρίας, ότι το εξευτελιστικά χαμηλό ημερομίσθιο που προσφέρεται ως αντάλλαγμα για πολύωρη και κοπιαστική εργασία αποκαλείται «μερογάματο», ότι το πατεράντζο είναι το πτυσσόμενο κρεβάτι επί του οποίου κοιμάται η κεφαλή της οικογενείας έπειτα από έντονο καβγά με το έτερό του ήμισυ και πολλά άλλα ευφάνταστα. 

Τέλος, στις γραμμές αυτού του παράξενου βιβλίου, ανάμεσα σε παραδοξολογίες και ισχυρές δόσεις σουρεαλισμού, κρύβονται αρκετές σκληρές αλήθειες για τις ανθρώπινες σχέσεις, την κοινωνία, την πολιτική, την ιστορία και την τέχνη, οι οποίες, εκφραζόμενες με έναν ιδιαίτερο χιουμοριστικό τρόπο, καταφέρνουν να λειτουργούν σε πολλαπλά επίπεδα ανατρέποντας κανόνες, επαναπροσδιορίζοντας –ίσως και για πάντα– την καθημερινότητα, προβληματίζοντας τους ανυποψίαστους και φέρνοντας ένα συνωμοτικό χαμόγελο στα χείλη των υποψιασμένων.