Διεθνώς είναι γνωστόν ότι από δεκαοκταμήνου και πλέον εξαπελύθη κατά της Ελλάδος προδοτική ανταρσία. Συγκεκριμένως τον Μάρτιον 1946 εσημειώθησαν αι πρώται επιθέσεις εναντίον απομακρυσμένων φυλακίων μας εις την Βόρειον Ελλάδα. Οι αιφνιδιασμοί δ’ εκείνοι του Μαρτίου εστοίχισαν την ζωήν εις αρκετάς δεκάδας Ελλήνων στρατιωτών. Αι πρώται επιθέσεις εν τούτοις ήσαν αραιαί, σποραδικαί και σχετικώς ανοργάνωτοι, αλλά με την πάροδον του καιρού αι ομάδες του εγκλήματος επληθύνοντο, ενισχύοντο, ωργανούντο εκ των έξω, ώστε να φθάσωμεν εις την σημερινήν οξείαν έντασιν της σλαυοκομμουνιστικής επιβουλής, εναντίον της Ελλάδος. Αλλά πως ωργανώθη η αντεθνική αυ΄τη ανταρσία, η οποία αποβλέπει εις την δια πυρός και σιδήρου εξάρθρωσιν της Ελλάδος και την κατάληψιν του εδάφους της, δια να εγκαθιδρυθή βιαίως εν αυτώ καθεστώς απολυταρχικόν και ανελεύθερον;