Πάντα λέγαμε, τα τελευταία χρόνια, κάποιοι Κεφαλονίτες της λεγόμενης «γενιάς του Πολυτεχνείου» να καταγράψουμε την συμμετοχή μας σ’ εκείνη την εξέγερση. Δεν ήταν μικρή η παρουσία και συμμετοχή των νέων της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης σ’ εκείνα τα γεγονότα. Και γι’ αυτό ακριβώς έπρεπε ν’ αποτυπωθεί στο χαρτί, να τεκμηριωθεί, ώστε ν’ αποτελέσει τμήμα της σύγχρονης θιακο-κεφαλονίτικης ιστορίας. Τα χρόνια, όμως, περνούσαν χωρίς να γίνεται κάτι το συγκεκριμένο, παρ’ όλο που όλο το λέγαμε και το ξαναλέγαμε. Θες η καθημερινότητα, θες οι προτεραιότητες που ο καθένας μας έβαζε στο προσωπικό του πρόγραμμα, δεν βοήθησαν ν’ αρχίσει τουλάχιστον μια τέτοια διαδικασία. Έτσι λοιπόν, πήρα φέτος, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 35 χρόνων από τη νοεμβριανή εξέγερση του 1973, την πρωτοβουλία και με μια επιστολή μου στις 5-2-2008 απευθύνθηκα στις/ους συμπατριώτισσες/τες μου - παλιές/ούς συναγωνίστριες/ές και συντρόφισσες/ους - γι’ αυτό το ζήτημα. (. . .) Ας είναι η όλη προσπάθεια και εργασία μου για το βιβλίο αυτό ο δικός μου μικρός φόρος τιμής σ’ εκείνη την εξέγερση, σε όλους εκείνους τους εξεγερμένους του Νοέμβρη του 1973, που μαζί οραματιστήκαμε και αγωνιστήκαμε - ο καθένας με τον τρόπο του, με τις αντοχές του και από το δικό του μετερίζι - για μια πατρίδα πραγματικά εθνικά ανεξάρτητη, πολιτικά ελεύθερη και κοινωνικά δίκαιη.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]