Πετώντας πάνω από τα δέντρα, τα βράχια, τις σκιές, βλέπαμε τοπία να γλυστρούν με μεγάλες δρασκελιές. Με την ελευθερία του γλάρου, η συντεταγμένη ροή του χώρου έδωσε τη θέση της στην ποίηση του τοπίου και η γεωγραφία έγινε μια συνεχής εναλλαγή ανάμεσα σε μεγαλειώδη πανοράματα και μικρές λεπτομέρειες με παράξενες χροιές.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]