Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789607006226
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Το βιβλίο αυτό, που την έκδοση του την επίβαλε η απαίτηση πολλών αναγνωστών, αποτελεί μια επιλογή επιφυλλίδων, το περιεχόμενο των οποίων αναφέρεται στην επικαιρότητα και στους προβληματισμούς της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Τα δέματα των κεφαλαίων, που ακολουθούν χρονολογική σειρά, καταχωρίζονται σε ενότητες. Η διάκριση όμως είναι καθαρά τυπολογική και βοηθάει τον αναγνώστη να παρακολουθήσει την εξέλιξη γεγονότων και να διαπιστώσει την ευθύνη των κρίσεων του συγγραφέα και ενδεχομένως την προτεραιότητα κάποιων σχολίων ή κάποιων θέσεων. Εν τούτοις το θέμα του βιβλίου είναι κατ` ουσίαν ένα και, παρά την φαινομενική ποικιλία της προβληματικής του, εστιάζεται στην εθνική μας υπόσταση και στα συμπτώματα εκείνα που την απειλούν με κατάρρευση.
Ο γενικευτικός τίτλος του εξωφύλλου επαναλαμβάνει την κραυγή ενός κεφαλαίου και προτείνεται περίπου ως εξορκισμός. Ο τίτλος αυτός είναι δάνειο παρμένο από ένα αντιεξουσιαστικό, νευρώδες ροκ τραγούδι, που κουβαλάει το συνταρακτικό τεκμήριο ότι ο συνθέτης του ετερμάτισε τον βίο του επαληθεύοντας το νόημα των στίχων του με μία ζωντανή παραπομπή θανάτου.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
Τάσος Λιγνάδης (1926 -1989). Ο Τάσος Λιγνάδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια των εφηβικών του χρόνων βίωσε τη γερμανική κατοχή ως μέλος της Αντιστασιακής Οργάνωσης ΕΣΑΣ και παράλληλα δραστηριοποιήθηκε στον παράνομο Τύπο ως αρθρογράφος στα περιοδικά Μαθητικά Γράμματα και Νεανική Φωνή. Με την Απελευθέρωση γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου πήρε μέρος στο φοιτητικό κίνημα ως ιδρυτικό μέλος της ΔΕΣΠΑ (Διοικούσα Επιτροπή Συλλόγου Πανεπιστημίου) και πρόεδρος της ΠΕΚΕ (Πανσπουδαστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα) και αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1970 με τίτλο της διατριβής του Το πρώτο Δάνειον της Ανεξαρτησίας. Το 1955 διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Μωραΐτη και το 1963 εκλέχτηκε λέκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών στη Φιλοσοφική Σχολή, θέση από την οποία παραιτήθηκε με την επιβολή της Απριλιανής Δικτατορίας. Εργάστηκε επίσης στη Σχολή Αηδονοπούλου, στο Pierce College , και στο Λύκειο του Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Σχολή Μωραΐτη οργάνωσε θεατρικές παραστάσεις, ενώ την περίοδο της Μεταπολίτευσης διορίστηκε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, θέση που κράτησε ως το 1980. Στο Εθνικό Θέατρο εργάστηκε επίσης ως καθηγητής στη δραματική σχολή. Από το 1977 εργάστηκε στην ΕΡΤ ως σύμβουλος προγράμματος με αρμοδιότητες στο χώρο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, διέκοψε ωστόσο τη συνεργασία του, λόγω ιδεολογικών διαφωνιών. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1955 από τις σελίδες του περιοδικού της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού Νέον Αθήναιον, όπου δημοσίευσε πολλές μελέτες ως το 1963. Συνεργάστηκε επίσης με περιοδικά και εφημερίδες όπως τα : Ελληνικά Χρονικά του Λουκή Ακρίτα (1952-1954), Νέα Πορεία (Θεσσαλονίκης), Λόγος (1947), Χρονικό (1972), Νέα Εστία, Επίκαιρα, Νίκη, Εσπερινή, Μεσημβρινή, Η Καθημερινή. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τάσου Λιγνάδη βλ. Αργυρίου Αλεξ., «Λιγνάδης Τάσος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 5. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1986 και Σταμέλος Δημήτρης, «Λιγνάδης Τάσος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 9. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
