Η υπόθεση ξετυλίγεται στη φάρμα του Τζήτερ Λέστερ, που βρίσκεται πάνω στον δρόμο που περνάει απ’ τα καπνοτόπια, στα πέρατα της Πολιτείας της Γεωργίας, γύρω στα 1930.
Είναι ένας ερημότοπος που τον δέρνει η πείνα. Κάποτε τον είχαν ρίξει στην κερδοφόρο καλλιέργεια του καπνού, μετά τον γύρισαν σε μικρές μπαμπακοφυτείες, που τις δουλέψανε έτσι ώστε ξεθεώσανε τη γης. Η φτώχια, η ανάγκη, η βρόμα, ο εκφυλισμός, η άθλια ανημποριά και η χοντροκομμένη και τραγική βαρβατιά έχουν χαράξει τη βούλα του ρημαγμού πάνω σε τούτη τη χαμένη φτωχολογιά. Κι αυτοί, ανήμποροι να προσαρμοστούνε στις αλλαγές του οικονομικού προγράμματος, φορτωμένοι με παραδόσεις, με δεσμούς και προλήψεις κατευθύνονται στον αφανισμό.
Γιώργος Σεβαστίκογλου (1913 - 1991). Ο Γιώργος Σεβαστίκογλου γεννήθηκε στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης. Ένα χρόνο μετά τη γέννησή του η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μαθητής του Κάρολου Κουν στο κολλέγιο Αθηνών και ιδρυτικό μέλος του θεάτρου Τέχνης, πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με τη μετάφραση του έργου του Αύγουστου Στρίντμπεργκ Σουάνεβιτ που σκηνοθέτησε ο Κουν το 1942. Το 1943 το Θέατρο Τέχνης ανέβασε το έργο του Σεβαστίκογλου Κωνσταντίνου και Ελένης και ο τελευταίος εγκαινίασε τη διπλή καλλιτεχνική του δραστηριότητα ως σκηνοθέτης και μεταφραστής. Υπεύθυνος του Β΄ τμήματος του Θιάσου Ενωμένων Καλλιτεχνών, ήταν από το 1945 πόλος έλξης για τους αριστερούς θεατρικούς συγγραφείς και ηθοποιούς. Μετά τη λήξη του εμφυλίου ο Σεβαστίκογλου, υπεύθυνος τότε του κινηματογραφικού συνεργείου του Δημοκρατικού Στρατού στο Γράμμο, αυτοεξορίστηκε στη Σοβιετική Ένωση (Τασκένδη - Μόσχα). Εκεί σπούδασε στην Ακαδημία Θεάτρου, έγινε γνωστός ως σκηνοθέτης και μεταφραστής, ενώ το έργο του Αγγέλα, μεταφρασμένο στα ρωσικά παραστάθηκε από το θέατρο Βαχτάγκωφ και δεκαεφτά ακόμη σοβιετικές σκηνές. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1965. Συνεργάστηκε ως σκηνοθέτης με το θίασο Αλεξανδράκη - Γεωργούλη και ο Κουν ανέβασε την Αγγέλα. Ξανάφυγε, αυτή τη φορά μαζί με τη σύζυγό του Άλκη Ζέη για το Παρίσι, με την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και στο Κονσερβατουάρ, ίδρυσε το θίασο Πράξις και συνεργάστηκε με νέους ηθοποιούς στα πλαίσια εργαστηριακών μαθημάτων που οργάνωσε ο Antoine Vitez. Στην Ελλάδα γύρισε το 1974 και το 1981 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και πέθανε. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Γιώργου Σεβαστίκογλου βλ. Γεωργουσόπουλος Κώστας, «Σεβαστίκογλου Γιώργος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 9α. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
