Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789603829034
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο Βολταίρος ήταν ο πιο ευφυής συγγραφέας σε μια εποχή μεγάλης πνευματικής ακμής και το "Κάντιτ" θεωρείται το πιο πνευματώδες μυθιστόρημά του.
Το θέμα που διάλεξε να εξασκήσει τις πνευματικές του ικανότητες σ' αυτό το μυθιστόρημα, αφορά όλους μας. Παραδόξως αναφέρεται στα βάσανα και στον πόνο. Όσο και αν προσπαθούμε να αποφύγουμε τη δυστυχία, όλοι μας ερχόμαστε κάποτε αντιμέτωποι μ' αυτήν καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο Δημιουργός έχει φτιάξει έναν κόσμο όπου τα βάσανα αφθονούν. Αν ο Δημιουργός όπως μας έχουν πει είναι καλός και παντοδύναμος, τότε γιατί δεν έφτιαξε έναν καλύτερο κόσμο; Αν μπορούσε τι ήταν αυτό που τον εμπόδισε; Αν πάλι δεν μπορούσε, πώς θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε ότι, είναι καλός και παντοδύναμος; Μπορούμε τελικά να πιστέψουμε σ' αυτόν; Αλλά και σ' αυτήν ακόμη την περίπτωση πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους και τις κακουχίες τους; Αυτά τα ερωτήματα σε περιόδους μεγάλων και εκτεταμένων καταστροφών γίνονται πιο άμεσα. Ζούμε σε μία εποχή παρόμοια μ' αυτήν του Βολταίρου. Όταν έγραψε τον "Κάντιτ", το 1758, ήταν εξήντα τεσσάρων ετών και είχε πια αποκτήσει μία πολύ μεγάλη φήμη σ' όλη την Ευρώπη σαν τραγικός δραματουργός, επικός ποιητής και σαν ιστορικός με μεγάλη ελευθερία πνεύματος. [...]
[...] Μια ζωή κενή είναι ο τελευταίος κίνδυνος που ο Κάντιτ πρέπει ν' αντιμετωπίσει. Έχει χάσει όλα του τα λεφτά, η Κίνεγκοντ τελικά τον απογοητεύει και δεν του μένει τίποτα άλλο πέρα από τις ατέλειωτες μεταφυσικές συζητήσεις με τον Πάνγκλος. Σ' αυτή την κατάσταση, δύο τυχαίες συναντήσεις γίνονται η αφορμή για να διδαχτεί δύο βασικά μαθήματα - σκέψεις που ο Βολταίρος επιθυμεί να μεταβιβάσει. Ένας Τούρκος φιλόσοφος του δείχνει την αχρηστία των μεταφυσικών υπολογισμών και ένας Τούρκος αγρότης την αξία της εργασίας. Ο Κάντιτ επιστρέφει στο σπίτι του με την απόφαση να αποστομώσει τον Πάνγκλος και να υποβάλει τους φίλους του σε μία διαρκή εξάσκηση των ταλέντων τους. Το νέο αυτό σχέδιο βρίσκει τον Μάρτιν τελείως σύμφωνο: "Ας δουλέψουμε χωρίς συζητήσεις", λέει, χρησιμοποιώντας παρόμοιες λέξεις μ' αυτές του Βολταίρου, στο τέλος της εισαγωγής του ποιήματος για τη Λισσαβώνα. "Αυτός είναι ο μόνος τρόπος ν' ανεχτεί κανείς τη ζωή"
Francois Marie Voltaire (1694-1778). Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Arouet, αλλά έγινε γνωστός με το όνομα Βολταίρος επειδή δημοσίευσε το 1719 με αυτό το το ψευδώνυμο τον "Οιδίποδα", την πρώτη από τις συνολικά 27 τραγωδίες του. Αυτό ακριβώς το ψευδώνυμο έγινε σύμβολο του διαφωτισμού, της λογικής, της ανεκτικότητας και της ελευθερίας της σκέψης. Η ζωή του Βολταίρου είχε απρόβλεπτες μεταπτώσεις. Λόγω μιας σάτιρας που δημοσίευσε, βρέθηκε το 1717 για 11 μήνες φυλακισμένος στη Βαστίλη. Το 1719 έγινε αυλικός λογοτέχνης, αλλά το 1726 αναγκάστηκε να δραπετεύσει στην Αγγλία. Μετά την επιστροφή του απειλήθηκε πάλι με φυλάκιση, οπότε κατέφυγε το 1734 στην επαρχία της Λωραίνης (Lothringen). Από το 1750 ήταν εγκαταστημένος στην Αυλή του αυτοκράτορα Φρειδερίκου της Πρωσίας στο Πότσνταμ. Μετά από διαφωνίες με τον βασιλιά, έζησε από το 1755 στη Γενεύη και επέστρεψε στο Παρίσι μόλις το έτος που πέθανε. Αν και ήταν επιδέξιος συγγραφέας θεατρικών έργων, ιστορικών μελετών και έγραψε επίσης αξιόλογα ποιήματα καθώς και πνευματώδεις κριτικές, η φήμη του στηρίζεται κυρίως στις φιλοσοφικές εργασίες που δημοσίευσε. Ταυτόχρονα ήταν δε και φιλόσοφος με την παραδοσιακή έννοια, γιατί διατύπωσε ένα αυτόνομο φιλοσοφικό σύστημα. Οι στόχοι για τους οποίους αγωνιζόταν ο Βολταίρος, ήταν αυτοί των φιλελεύθερων αστών, οι οποίοι υπερασπίζονταν τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία και την ισότητα των ανθρώπων ενώπιον του νόμου, ενάντια στην αυθαιρεσία του φεουδαρχικού απολυταρχισμού. Δεν ήταν άθεος, όπως συχνά υποστηρίζεται, αφού ο ίδιος έγραφε ότι "τίποτα δεν δημιουργείται από το τίποτα" και ότι "υπάρχει ένας θεός και αυτός πρέπει να είναι δίκαιος". Ταυτόχρονα υποστήριζε όμως ότι "είναι αδύνατο ο πάνσοφος θεός να έχει κάνει νόμους για να τους παραβιάζει", καταφερόμενος έτσι κατά της θαυματολογίας του Χριστιανισμού, κατά της δεισιδαιμονίας και της θρησκοληψίας, πράγμα που τον έφερνε σε αντιπαλότητα με το ιερατείο που αξιοποιεί για ιδιοτελείς σκοπούς μέχρι των ημερών μας αυτές ακριβώς τις παρεκκλίσεις. Ο Βολταίρος διέβλεψε πολύ πριν από τον Μαρξ ότι η θρησκεία αξιοποιείται για τη δημιουργία "αντεστραμμένης συνείδησης" του κόσμου, με αποτέλεσμα να θεωρεί τον αγώνα και την κριτική κατά του ιερατείου και της θρησκευτικής πρακτικής σαν προϋπόθεση κάθε κοινωνικής κριτικής. Ο Βολταίρος πίστευε, αντίθετα με τον Μακιαβέλι και τον Λοκ, ότι "η ανθρώπινη φύση είναι καλή" και ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται καλοί, αλλά τους διαστρέφουν οι ανάγκες της ζωής. Ο μεγάλος φιλόσοφος θεωρείται από τους πνευματικούς πατέρες της γαλλικής επαναστάσεως.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
