... από τα λιγοστά αντικείμενα που χώρεσαν στην οδύνη του ξεριζωμού, που στριμώχτηκαν στην περιπλάνηση της προσφυγιάς. Ήταν ασημένια κι είχαν σκαλισμένο στο άκρο της λαβής ένα μπουμπούκι τριανταφυλλιάς, ανθίζοντας σε μιαν άξια έκφραση της τέχνης, της λαϊκής παράδοσης και μιας ανυπέρβλητης αξιοπρέπειας ζυμωμένης με ρίζες και χώμα από πατρίδες. Εκείνης που στυλώνεται στην αρχιτεκτονική της ιστορίας, όταν τα δημιουργήματά της καταρρέουν, παρασύροντας μυριάδες αθώους και ανεύθυνους.