Κ. Π. Καβάφης
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Κ. Π. Καβάφης

Ο κόσμος του και οι εικαστικές μορφές της εποχής του

Μανόλης Σαββίδης

Έφη Ανδρεάδη

Με τον τίτλο της Έκθεσης αυτής διευκρινίζεται ήδη πως πρόκειται για δύο παράλληλες ενότητες εκθεμάτων που αλληλοσυμπληρώνονται, με σκοπό να προταθεί μια άλλη προοπτική στον "κόσμο" του ποιητή Κ. Π. Καβάφη και να περιγραφεί ένα εννοιολογικό πλαίσιο στη ζωγραφική της εποχής του. Οι 17 ζωγράφοι, που αντιπροσωπεύονται εδώ με 91 έργα, ξεκίνησαν οι περισσότεροι από την αντίπερα όχθη της Μεσογείου, την Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη, τη Βενετία, τον Πόντο ή τα νησιά, για να ακολουθήσουν τον δρόμο της "Ανατολής". Μπορεί να επηρεάστηκαν από τη δυτική τους παιδεία, στη διάρκεια όμως αυτής της εμπειρίας δεν χρειάστηκε ούτε να "αραβίζουν" ούτε να υπερνικήσουν αποικιοκρατικές προκαταλήψεις όπως οι δυτικοί συνάδελφοι τους. Η Αίγυπτος και ειδικά η Αλεξάνδρεια δεν ήταν γι΄ αυτούς ένας απλός προορισμός στην "αισθητική του ταξιδιού", αλλά ένας τόπος οικείος, του οποίου θα αποτελέσουν κοινωνικά και πολιτιστικά ένα αναπόσπαστο κομμάτι. Η εικόνα της "αλεξανδρινής" τους θητείας σε αυτήν την έκθεση δεν είναι κατά κανέναν τρόπο πλήρης. Πρώτα γιατί περιορίζεται χρονικά στη διάρκεια της ζωής του ποιητή (1863 - 1933) και έπειτα γιατί δεν μπορεί να παρουσιαστεί συνοπτικά ένα τόσο πλούσιο εικαστικό υλικό. Μέσα στο πλήθος των έργων και των διαφορετικών τεχνοτροπιών και πειραματισμών μπορεί κανείς να διακρίνει ορισμένες κοινές σε όλους πηγές έμπνευσης που θα σημαδέψουν το έργο τους. [...] (από το εισαγωγικό σημείωμα της Έφης Ανδρεάδη) Ο κόσμος του Κ. Π. Καβάφη ήταν ευρύς: ξεκινούσε από το οικογενειακό του περιβάλλον και εκτεινόταν σε ομόκεντρους ή και τεμνόμενους κύκλους: τα σπίτια του, τις πόλεις του (με αδιαμφισβήτητη πρωτεύουσα την Αλεξάνδρεια), τον διαχρονικό Ελληνισμό, την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, το Ελληνικό Κράτος, τους φίλους του, τα βιβλία του, το έργο του κ.ο.κ. Βεβαίως και δεν υπήρξε ένας και παγιωμένος κόσμος στα 70 χρόνια της ζωής του Καβάφη, και οποιαδήποτε προσπάθεια έκθεσης ενός κόσμου του Καβάφη είναι μερικώς αντιπροσωπευτική και κατά συνέπεια ατελής. Αλλά η επιλογή των εκθεμάτων που παρουσιάζονται εδώ δεν έγινε χωρίς περίσκεψη. Η πλειονότητα των εκθεμάτων προέρχεται από το Αρχείο Καβάφη, δηλαδή από την ενότητα τεκμηρίων, αντικειμένων και χειρογράφων την οποία διαφύλαξε ο κληρονόμος του Καβάφη Αλέκος Σεγκόπουλος. Η δεύτερη σύζυγος και κληρονόμος του Σεγκόπουλου Κυβέλη Τρεχαντζάκη μεταβίβασε το 1969 το μεγαλύτερο μέρος του Αρχείου Καβάφη στον Γ. Π. Σαββίδη, κρατώντας ορισμένα έπιπλα και αντικείμενα. Ο Σαββίδης μερίμνησε για την καταλογογράφηση και τη συντήρηση του Αρχείου Καβάφη και δρομολόγησε την έκδοσή του, καθιστώντας το προσιτό σε πλήθος φιλολόγων και ερευνητών. Από το 1996 το Αρχείο Καβάφη στεγάζεται στο Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, το οποίο συνεχίζει την προσπάθεια συντήρησης και έκδοσης των καβαφικών καταλοίπων. [...] (από το εισαγωγικό σημείωματου Μανόλη Σαββίδη)

Μανόλης Σαββίδης (Συγγραφέας)


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Έφη Ανδρεάδη (Συγγραφέας)

Η Έφη Ανδρεάδη είναι κριτικός τέχνης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Θεόδωρος Ράλλης (Ζωγράφος)

Έλληνας ζωγράφος (Κωνσταντινούπολη, 1852 - ; 1909). Καταγόταν από μεγάλη οικογένεια της Χίου. Αφού εργάστηκε για λίγο στον εμπορικό οίκο Ράλλη - Μαυρογιάννη ("Ralli Brothers") του Λονδίνου, το 1873 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου σπούδασε ζωγραφική κοντά στον ακαδημαϊκό δάσκαλο και οριενταλιστή καλλιτέχνη Ζαν Λεόν Ζερόμ, στη Σχολή Καλών Τεχνών. Από το 1875 και ως το τέλος της ζωής του συμμετείχε ανελλιπώς στα επίσημα γαλλικά Salon, στις Παγκόσμιες Εκθέσεις στο Παρίσι (1878, 1889-Αργυρό Μετάλλιο) και σε άλλες εκθέσεις στη Γαλλία και αλλού. Στην Ελλάδα τιμήθηκε με Αργυρό Μετάλλιο στα "Ολύμπια" το 1888 και στη "Διεθνή Έκθεση Αθηνών" το 1903. Το 1885, χρονιά που τιμήθηκε με το Σταυρό του Σωτήρος στην Ελλάδα, απέκτησε τη γαλλική υπηκοότητα. Διατηρούσε εργαστήριο και στο Κάιρο, όπου περνούσε τους χειμερινούς μήνες από το 1880 έως το 1904 και όπου ανέπτυξε αξιόλογη δραστηριότητα (διοργάνωση ετήσιων εκθέσεων, κ.ά.). Το 1910 η Εθνική Πινακοθήκη απεδέχθη το Κληροδότημα Ράλλη, έναν χρόνο αργότερα απενεμήθη το Βραβείον Θεόδωρου Ράλλη στο Παρίσι, ενώ προς τιμήν του οργανώθηκε το 1912 στην Ελλάδα ο πρώτος "Ράλλειος διαγωνισμός".

Γιάννης Κεφαλληνός (Ζωγράφος)

Έλληνας αιγυπτιώτης ζωγράφος (Αλεξάνδρεια, 1894 - Αθήνα, 1957).

Κωνσταντίνος Παρθένης

Κωνσταντίνος Παρθένης (Ζωγράφος)

Έλληνας ζωγράφος του πρώτου μισού του 20ου αιώνα (Αλεξάνδρεια 1878 - Αθήνα 1967). Σπούδασε ζωγραφική στη Βιέννη (1895-1903). Το 1911 ίδρυσε μαζί με άλλους καλλιτέχνες τηςν "Ομάδα Τέχνης" και το 1929 εξελέγη καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου δίδαξε μέχρι το 1947. Ο Παρθένης άσκησε μεγάλη επίδραση στη μεταπολεμική νεοελληνική τέχνη, καθώς μεταξύ των μαθητών του περιλαμβάνονταν οι Διαμαντόπουλος, Τσαρούχης, Εγγονόπουλος, Μόραλης, κ.ά. ζωγράφοι, στους οποίους αποκάλυψε, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, τη φινέτσα του Σεζάν, του Σερά και του Ματίς.

Συμεών Σαββίδης (Ζωγράφος)

Ο Συμεών Σαββίδης (Τοκάτ ή Τοκάτη (αρχαία Ευδοκιάδα) Μικράς Ασίας 1859 - Αθήνα 1927) από τους κυριότερους εκπροσώπους της λεγόμενης "Σχολής του Μονάχου", θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες έλληνες ζωγράφους τού 19ου αι. Στο έργο του εστιάζεται στην ανθρώπινη μορφή και τα ανατολίτικα ηθογραφικά θέματα. Πραγματοποίησε σπουδές αρχιτεκτονικής στο Πολυτεχνείο της Αθήνας (1878-1880). Με ιδιωτική υποτροφία, συνέχισε και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην ζωγραφική στην Ακαδημία του Μονάχου (1880-1887) με δασκάλους τον Γύζη, τον Ludwig von Lofftz και τον Wilhelm von Diez. Έμεινε στο Μόναχο για πολλά χρόνια, πραγματοποιώντας ελάχιστα ταξίδια προς την πατρίδα του, την Μικρά Ασία, προκειμένου να συγκεντρώσει θεματικό υλικό για τα έργα του. Παρουσίασε πίνακές του σε μεγάλες διεθνείς εκθέσεις στην Ευρώπη. Το 1925 επέστρεψε φτωχός και άρρωστος στην Αθήνα, όπου και πέθανε δύο χρόνια αργότερα.

Θάλεια Φλωρά - Καραβία (Ζωγράφος)

Ελληνίδα ζωγράφος (Σιάτιστα, 1871 - Αθήνα, 1960), σύζυγος του δημοσιογράφου και εκδότη στην Αλεξάνδρεια, Νικολάου Καραβία. Τιμήθηκε για το έργο της με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών, το 1945, και με τον Σταυρό του Τάγματος της Ευποιίας, το 1954.

Κωνσταντίνος Μαλέας (Ζωγράφος)

Έλληνας ζωγράφος των αρχών του 20ου αιώνα (1879-1928). Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου σπούδασε αρχιτεκτονική, και συνέχισε τις σπουδές του στη ζωγραφική στο Παρίσι (1901-1908). Ασχολήθηκε κυρίως με την απεικόνιση του ελληνικού τοπίου, το οποίο απελευθέρωσε από την αναπαραστατική ηθογραφία της εποχής, αποδίδοντάς του μια πρωτογενή αισθαντικότητα, που μας είναι γνώριμη από τις μεταγενέστερες αναπαραστάσεις του.

Παύλος Προσαλέντης (Ζωγράφος)


Περικλής Τσιριγώτης (Ζωγράφος)


Σπυρίδων Σκαρβέλλης (Ζωγράφος)

Έλληνας ζωγράφος (Κέρκυρα, 1868-1942).

Μίκης Ματσάκης (Ζωγράφος)

Έλληνας ζωγράφος (Μύρα Λυκίας, 1900 - Αθήνα, 1978), που γεννήθηκε στη Μικρά Ασία αλλά έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Αλεξάνδρεια.

Δημήτριος Λίτσας (Ζωγράφος)

Έλληνας ζωγράφος (Σπέτσες, 1881 - Αλεξάνδρεια, 1952).

Έφη Ανδρεάδη (Μεταφραστής)

Η Έφη Ανδρεάδη είναι κριτικός τέχνης.

Τατιάνα Καποδίστρια (Μεταφραστής)


Έφη Ανδρεάδη (Επιμέλεια)

Η Έφη Ανδρεάδη είναι κριτικός τέχνης.

Τόμος:
1
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Σελίδες:
139
Διαστάσεις:
30χ24
Βάρος:
0.743 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση