Ιστορία της Ρωσικής επανάστασης
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Ιστορία της Ρωσικής επανάστασης

Η Οκτωβριανή επανάσταση

Lev Davydovic Trotsky

Η Ρωσία έκανε τόσο αργά την αστική της επανάσταση ώστε βρέθηκε αναγκασμένη να την μετατρέψει σε επανάσταση προλεταριακή. Με άλλα λόγια: η Ρωσία έμενε τόσο πίσω από τις άλλες χώρες ώστε ήταν υποχρεωμένη, τουλάχιστον σε ορισμένους τομείς, να τις ξεπεράσει. Αυτό φαίνεται παράλογο. Ωστόσο η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια παράδοξα. Η καπιταλιστική Αγγλία προπορευόταν τόσο από τις άλλες χώρες ώστε βρέθηκε αναγκασμένη να τους παραχωρήσει το προβάδισμα. Οι σχολαστικοί φαντάζονται πως η διαλεχτική είναι κούφια εξυπνάδα. Στην πραγματικότητα αυτή αναπαράγει μόνο το προτσέτο της εξέλιξης που ζει και κινείται μέσα σε αντιφάσεις.
Ο πρώτος τόμος αυτού του έργου όφειλε να εξηγήσει γιατί το δημοκρατικό καθεστώς, αργοφτασμένο στην ιστορία για ν΄αντικαταστήσει τον τσαρισμό, δε βρέθηκε καθόλου βιώσιμο. Ο τωρινός τόμος καταπιάνεται με την κατάκτηση της εξουσίας από τους μπολσεβίκους. Το φόντο της έκθεσης αποτελείται και δω από μιαν αφήγηση. Ο αναγνώστης όφειλε να βρει μέσα στα ίδια τα γεγονότα μια βάση αρκετή για τα συμπεράσματα.

Lev Davydovic Trotsky

Lev Davydovic Trotsky (Συγγραφέας)

Ο Λέον Τρότσκι ήταν ένας από τους κεντρικούς ηγέτες της Οκτωβιανής Επανάστασης του 1917 στη Ρωσία, καθώς και του Μπολσεβικικού Κόμματος και της Κομμουνιστικής Διεθνούς κατά τα πρώτα χρόνια της Σοβιετικής Δημοκρατίας. Μετά τον θάνατο του Λένιν το 1924, ο Τρότσκι ήταν ο βασικός ηγέτης του αγώνα για τη συνέχιση της κομμουνιστικής προοπτικής, μπροστά στην πολιτική αντεπανάσταση της οποίας επιφανέστερος εκπρόσωπος ήταν ο Στάλιν. Ο Τρόσκι εξορίστηκε από τη Σοβιετική Ένωση το 1929 και δολοφονήθηκε στο Μεξικό το 1940 από τη μυστική αστυνομία του Στάλιν.


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Μιχάλης Λίλλης (Μεταφραστής)

Μικρασιατικής καταγωγής γεννημένος στον Πειραιά το 1910, ο Μιχάλης Β. Λίλλης υπήρξε συγγραφέας, μεταφραστής και εκδότης. Μετέφρασε στα ελληνικά έργα των Φρόιντ, Στέκελ, Λούντβιχ, Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Τρότσκι, Μπουχάριν, κ.ά., και υπήρξε συντάκτης και εκδότης λεξικών. Μέσω του εκδοτικού του οίκου "Προμηθέας", ο οποίος λειτούργησε για αρκετά χρόνια στην Αθήνα, στο μέγαρο Νικολούδη, απέκτησε την αποκλειστικότητα για την Ελλάδα έκδοσης έργων των Τρότσκι, Γκόρκι, Ντίκενς, Ζολά, Τσβάιχ, Μωπασάν, κ.ά. Παντρεμένος με τη δικηγόρο Καίτη Μ. Φλέσσα από την Καρυά Άργους, ήταν λάτρης της Αργολίδας και επισκεπτόταν συχνά τη γενέτειρα της γυναίκας του καθώς και το Ναύπλιο. Μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 οι αρχές της Χούντας άρχισαν την παρακολούθησή του, αναγκάζοντάς τον να φύγει στο εξωτερικό. Κατέφυγε στις Βρυξέλλες όπου πήρε με δυσκολία πολιτικό άσυλο, με τη μεσολάβηση του Βέλγου Σοσιαλιστή Υπουργού, μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και προέδρου της Σοσιαλιστικής Ομάδας του, Έρνεστ Γκλιν, και του ανεξάρτητου τροτσκιστή βουλευτή Πιέρ Λεγκρέβ. Στις Βρυξέλλες, όμως, από τις στερήσεις και το βαρύ κλίμα προσεβλήθη από φυματίωση. Έπειτα από έναν χρόνο νοσηλείας στο σανατόριο του Άλσεμπερκ (προαστίου των Βρυξελλών), μετοίκησε στη νότια Ιταλία για να επιβιώσει, σε κλίμα παρόμοιο με αυτό της Ελλάδας, στο Κασταλαμάρε Ντι Στάμπια της Νάπολης, εναλλάξ με το Βέλγιο το οποίο του παρείχε πολιτικό άσυλο. Στις 29 Ιουλίου 1974, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ο Μιχάλης Λίλλης άφησε την τελευταία του πνοή στο λιμάνι της Πάτρας χτυπημένος από τον καρκίνο. Κατά την διάρκεια της απουσίας του, πρώην συνεργάτες του κυκλοφόρησαν σε παράνομα φωτοτυπημένα αντίτυπα τα τροτσκιστικά, μαρξιστικά και λενινιστικά έργα που τις μεταφράσεις και εκδόσεις τους είχε επιμεληθεί ο Λίλλης, εισπράττοντας κέρδη χωρίς να έχουν καταβάλλει πνευματικά δικαιώματα. Σφετερίστηκαν έτσι το κόστος της παραγωγής των πρωτότυπων έργων που ο Λίλλης κατόρθωσε να εκδώσει, πουλώντας ακόμα και ένα ακίνητο στην Πειραϊκή για τον σκοπό αυτό. Μετά το θάνατό του, η σύζυγός του Καίτη Φλέσσα - Λίλλη επιδίωξε την επανίδρυση των εκδόσεων "Προμηθέας" και μέσω αυτών τη "νόμιμη" επανέκδοση των έργων του Τρότσκι όπως τα "Λογοτεχνία και επανάσταση", "Ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης", "Τα εγκλήματα του Στάλιν", κ.ά. Υπερασπίστηκε τα πνευματικά του δικαιώματα έως το σημείο που η υγεία της το επέτρεπε, φεύγοντας από τη ζωή το 1996. (Βιογραφικό σημείωμα: Ελένη Φλέσσα)

Μιχάλης Λίλλης (Επιμέλεια)

Μικρασιατικής καταγωγής γεννημένος στον Πειραιά το 1910, ο Μιχάλης Β. Λίλλης υπήρξε συγγραφέας, μεταφραστής και εκδότης. Μετέφρασε στα ελληνικά έργα των Φρόιντ, Στέκελ, Λούντβιχ, Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Τρότσκι, Μπουχάριν, κ.ά., και υπήρξε συντάκτης και εκδότης λεξικών. Μέσω του εκδοτικού του οίκου "Προμηθέας", ο οποίος λειτούργησε για αρκετά χρόνια στην Αθήνα, στο μέγαρο Νικολούδη, απέκτησε την αποκλειστικότητα για την Ελλάδα έκδοσης έργων των Τρότσκι, Γκόρκι, Ντίκενς, Ζολά, Τσβάιχ, Μωπασάν, κ.ά. Παντρεμένος με τη δικηγόρο Καίτη Μ. Φλέσσα από την Καρυά Άργους, ήταν λάτρης της Αργολίδας και επισκεπτόταν συχνά τη γενέτειρα της γυναίκας του καθώς και το Ναύπλιο. Μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 οι αρχές της Χούντας άρχισαν την παρακολούθησή του, αναγκάζοντάς τον να φύγει στο εξωτερικό. Κατέφυγε στις Βρυξέλλες όπου πήρε με δυσκολία πολιτικό άσυλο, με τη μεσολάβηση του Βέλγου Σοσιαλιστή Υπουργού, μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και προέδρου της Σοσιαλιστικής Ομάδας του, Έρνεστ Γκλιν, και του ανεξάρτητου τροτσκιστή βουλευτή Πιέρ Λεγκρέβ. Στις Βρυξέλλες, όμως, από τις στερήσεις και το βαρύ κλίμα προσεβλήθη από φυματίωση. Έπειτα από έναν χρόνο νοσηλείας στο σανατόριο του Άλσεμπερκ (προαστίου των Βρυξελλών), μετοίκησε στη νότια Ιταλία για να επιβιώσει, σε κλίμα παρόμοιο με αυτό της Ελλάδας, στο Κασταλαμάρε Ντι Στάμπια της Νάπολης, εναλλάξ με το Βέλγιο το οποίο του παρείχε πολιτικό άσυλο. Στις 29 Ιουλίου 1974, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ο Μιχάλης Λίλλης άφησε την τελευταία του πνοή στο λιμάνι της Πάτρας χτυπημένος από τον καρκίνο. Κατά την διάρκεια της απουσίας του, πρώην συνεργάτες του κυκλοφόρησαν σε παράνομα φωτοτυπημένα αντίτυπα τα τροτσκιστικά, μαρξιστικά και λενινιστικά έργα που τις μεταφράσεις και εκδόσεις τους είχε επιμεληθεί ο Λίλλης, εισπράττοντας κέρδη χωρίς να έχουν καταβάλλει πνευματικά δικαιώματα. Σφετερίστηκαν έτσι το κόστος της παραγωγής των πρωτότυπων έργων που ο Λίλλης κατόρθωσε να εκδώσει, πουλώντας ακόμα και ένα ακίνητο στην Πειραϊκή για τον σκοπό αυτό. Μετά το θάνατό του, η σύζυγός του Καίτη Φλέσσα - Λίλλη επιδίωξε την επανίδρυση των εκδόσεων "Προμηθέας" και μέσω αυτών τη "νόμιμη" επανέκδοση των έργων του Τρότσκι όπως τα "Λογοτεχνία και επανάσταση", "Ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης", "Τα εγκλήματα του Στάλιν", κ.ά. Υπερασπίστηκε τα πνευματικά του δικαιώματα έως το σημείο που η υγεία της το επέτρεπε, φεύγοντας από τη ζωή το 1996. (Βιογραφικό σημείωμα: Ελένη Φλέσσα)

Εκδότης:
Τόμος:
2 από 2
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Σελίδες:
620
Διαστάσεις:
24χ17
Βάρος:
0.93 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση