Εκατόν πενήντα χρόνια έχουν συμπληρωθεί από το Μάρτιο του 1821, αφότου δηλαδή οι σκλαβωμένοι πρόγονοί μας απελπισμένοι ρίχτηκαν, με το σύνθημα «ελευθερία ή θάνατος», στην πιο μεγάλη τους και μακροχρόνια περιπέτεια των χρόνων της τουρκοκρατίας. Από την εποχή κιόλας εκείνη ως σήμερα δεν έπαψαν να δημοσιεύονται εκτός από τις ποικίλες πηγές, είτε άμεσες είτε έμμεσες και γενικές ιστορίες, οι οποίες προσπαθούν ν` αναστήσουν στην φαντασία μας το μεγάλο εκείνο γεγονός. Μας έλειπε όμως μια επίτομη ιστορία του, γραμμένη στη ζωντανή νεοελληνική γλώσσα, στη γλώσσα των αγωνιστών, και βασισμένη στα πλούσια πορίσματα της ιστορικής επιστήμης. Η ανάγκη της ιστορίας αυτής ήταν απόλυτα αισθητή, ιδίως μετά το πέρασμα της πρώτης εκατονταετίας. Θα έπρεπε όμως να δοθούν στην ιστορία αυτή οι σωστές διαστάσεις ως προς την επέκταση και τη μεθοδική διάρθρωση της ύλης, ώστε ο αναγνώστης, ο οποίος δεν έχει τον απαιτούμενο καιρό να διεξέλθει πολύτομα έργα, να διαβάσει άνετα την έκθεση των γεγονότων (χωρίς να διασπαστεί η προσοχή του με αποτέλεσμα να μειωθεί το ενδιαφέρον του από την παρακολούθηση άπειρων μικροσυμπλοκών και μαχών), ν` αποκτήσει καθαρή την εποπτεία των διαδραματιζομένων και να γνωρίσει καλά τις κατευθυντήριες γραμμές της πορείας του μεγάλου εκείνου σταθμού της νεότερης ιστορίας μας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]