Ευάγγελος Π. Παπανούτσος (Επιμέλεια)

Ο Ευάγγελος Παπανούτσος γεννήθηκε το 1900 στον Πειραιά. Σπούδασε στα πανεπιστήμια Αθηνών, Βερολίνου, Τυβίγγης και Παρισίων. Διετέλεσε διδάκτωρ της Φιλοσοφίας, του γερμανικού Πανεπιστημίου της Τυβίγγης. Και "τιμής ένεκεν" διδάκτωρ του Δικαίου, του σκωτικού Πανεπιστημίου του Αγίου Ανδρέου. Η συμβολή του στη λειτουργία και στην ανακαίνιση της Ελληνικής Παιδείας είναι πασίγνωστη. Υπηρέτησε την εκπαίδευση από το 1920, και ως εκπαιδευτικός πέρασε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας, έως ότου (μετά την απελευθέρωση της χώρας) διορίστηκε γενικός διευθυντής και αργότερα (1950 και 1963) γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Παιδείας. Δίδαξε επί 20 χρόνια φιλοσοφία, ψυχολογία και παιδαγωγικά στον μορφωτικό σύλλογο "Αθήναιον". Διετέλεσε αντιπρόεδρος του "Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου" και βουλευτής επικρατείας στην πρώτη Δημοκρατική Βουλή. Με τη διεύθυνσή του δημοσιεύτηκαν 15 τόμοι του Περιοδικού "Παιδεία" (1946-1961) και 100 τόμοι Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, έκδοση Ι. Ζαχαρόπουλου (1954-1958). Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει δεκάδες βιβλία, όχι μόνο στην ελληνική, αλλά και στη γερμανική, την αγγλική και τη γαλλική. Πέθανε το 1982.

Στ. Τζουμελέας (Μεταφραστής)

Δ. Μάνος (Μεταφραστής)

Πολύβιος (Συγγραφέας)

Ο Πολύβιος (204-122 π.Χ.) ήταν ιστορικός και καταγόταν από τη Μεγαλόπολη. Ως γιος του Λυκόρτα, που διατέλεσε πολλές φορές στρατηγός της Αχαϊκής συμπολιτείας, και θαυμαστής του Φιλοποίμενα, έδειξε από νωρίς ενδιαφέρον για στρατιωτικά και πολιτικά θέματα. Το 169 π.Χ. εκλέχτηκε ίππαρχος και από την ηγετική αυτή θέση εισηγήθηκε την ουδετερότητα της Αχαϊκής συμπολιτείας κατά τον πόλεμο Ρωμαίων και Μακεδόνων. Χάρη στην παιδεία του έγινε δεκτός από επιφανείς οικογένειες της Ρώμης και συνδέθηκε ιδιαίτερα με τον Σκιπίωνα τον Αφρικανό.