Το ανά χείρας πόνημα περιέχει Ιουδαϊκά μελετήματα βασισμένα στην Βιβλική και Ταλμουδική ερμηνευτική παράδοση. Παράλληλα παρακολουθεί και αναλύει την διαχρονική πνευματική συνομιλία ανάμεσα στους Ιουδαίους και τους Έλληνες, οι οποίοι θεμελίωσαν το πνευματικό και πολιτισμικό υπόβαθρο του επονομαζόμενου σήμερα Δυτικού Πολιτισμού.

Οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες είδαν καθένας τον εαυτό τους ως ξεχωριστό και πρωτοπόρο έθνος ανάμεσα στα άλλα έθνη της οικουμένης.

Οι Ιουδαίοι, εξαιτίας του Μονοθεϊστικού πιστεύω τους, διαφοροποιήθηκαν από τα άλλα πολυθεϊστικά και ειδωλολατρικά έθνη. Η ιδιαιτερότητα του Ιουδαϊσμού δεν υποδηλώνει αντιπαλότητα προς άλλες θρησκευτικές και  πολιτισμικές παραδόσεις, αλλά υπογραμμίζει πως η πρόσκληση της Τορά προς τον Ισραήλ είναι να καταστεί «שודק יוג : έθνος άγιον» και «םינהכ תכלממ : βασίλειον ιεράτευμα», που θα μεταφέρει το Μονοθεϊστικό μήνυμα στα πέρατα της οικουμένης.

Οι Έλληνες, εξαιτίας της φιλοσοφικής τους ωριμότητας και της καλλιεπούς Ελληνικής γλώσσας, θεώρησαν το πολιτισμικό επίπεδο των άλλων λαών κατώτερο του δικού τους και τα γλωσσικά ιδιώματα των άλλων λαών ασυνάρτητους και ακαλλιέργητους ήχους, βαρβαρισμούς!

Από την στιγμή που πρωτογνωρίστηκαν την εποχή του Μέγα Αλέξανδρου, οι δύο αυτοί λαοί, Ιουδαίοι και Έλληνες, συναντώνται και συνομιλούν αδιάκοπα μέσω της φιλοσοφίας και της θεολογίας ως φορείς πρωτοποριακών πνευματικών ρευμάτων. Οι δύο μεγάλες πολιτισμικές παραδόσεις, η Ιουδαϊκή και η Ελληνική, δεν καταργούν η μία την άλλη· αντιθέτως, εμπλουτίζουν και οδηγούν η μία την άλλη σε πλουσιότερα βάθη.

Η παρούσα έκδοση αποτελεί πρωτότυπη συμβολή στην ελληνική βιβλιογραφία των ιουδαιοελληνικών πολιτισμικών σχέσεων δεδομένου ότι για πρώτη ίσως φορά τόσο συστηματικά και τεκμηριωμένα, με νηφαλιότητα και με σεβασμό και προς τις δύο παραδόσεις, γίνεται η προσέγγιση του θέματος από την θεολογική και ιστορική σκοπιά ενός Έλληνα Ραββίνου.