Ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ. Τις βασικές φιλολογικές του σπουδές τις έκανε στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης δίπλα σε λαμπρούς δασκάλους. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ιταλία και στην Γερμανία. Καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1969 ως το 1996, οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς από την ενεργό υπηρεσία, για να αφοσιωθεί στο συγγραφικό του έργο. Υπήρξε Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής και Συγκλητικός κατά το ακαδημαϊκό έτος 1977-1978 και πρώτος Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας κατά τα έτη 1984-1986. Για πέντε εξάμηνα πρόσφερε τις υπηρεσίες του και στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου ως επισκέπτης καθηγητής. Έλαβε μέρος σε πολλά συνέδρια (ιδίως για θέματα αριστοτελικά και ιπποκρατικά) και έδωσε πλήθος διαλέξεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον αρχαίο ελληνικό επιστημονικό λόγο. Από την άποψη αυτή γόνιμο έδαφος για έρευνα του προσέφεραν κατά κύριο λόγο τα αρχαία ελληνικά ιατρικά κείμενα, καθώς και τα κείμενα του Αριστοτέλη.
Κυριότερες εργασίες - βιβλία (πέρα από τα άρθρα και τις δημοσιεύσεις σε περιοδικά και σε εφημερίδες):
- "Η παραγωγική κατάληξη -ικός στην προσωκρατική φιλοσοφία και στο Ιπποκρατικό Corpus" (1968)
- "Άρτεμις Ορθρία" (1968)
- "Ιπποκρατική ιατρική" (1972)
- "Αρχαία ελληνική μετρική" (1975)
- "Επίθετα από ουσιαστικοποιημένα επίθετα" (1977)
- "Πέντε φιλολογικά μελετήματα" (1986)
- "Αριστοτελικά μελετήματα" (1986)
- "Εν παρόδω Α΄ - Β΄" (1987-1995)
- "Γλωσσικές παρατηρήσεις Α΄ - Β΄" (1990-1994)
- "Ιπποκρατική συλλογή Α΄" (1991)
- "Ο Δημήτρης Λυπουρλής στο Βαφοπούλειο" (1998)
- "Ην ποτε: Τρεις "ιστορίες" αρχαίας ελληνικής καθημερινότητας" (1998)
- "Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, βιβλίο Β΄" (2000)
- "Ιπποκράτης, τόμοι I-V" (2000-2001)
- "Λεξικό αρχαίων συγγραφέων, Ελλήνων και Λατίνων" (μετάφραση από τα Γερμανικά, 1996).
Ένας ακόμα τομέας που κίνησε με ιδιαίτερο τρόπο το ενδιαφέρον του ήταν η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στη Μέση Εκπαίδευση. Πήρε μέρος σε πλήθος ειδικών σεμιναρίων, έκανε διαλέξεις, δημοσίευσε σχετικά άρθρα.
Έφυγε από τη ζωή στις 15 Νοεμβρίου 2018.
O Θεόδωρος Γ. Μαυρόπουλος έχει φοιτήσει στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. (1947-1951). Έχει δημοσιεύσει φιλολογικές μελέτες, βιβλιοκριτικές και άλλες εργασίες σε ημερήσια και περιοδικά έντυπα, έχει κάνει διαλέξεις στο σύνολο σχεδόν των μεγάλων αστικών κέντρων της Βόρειας Ελλάδας και έχει ασχοληθεί με το σύνολο σχεδόν της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κυρίως της αρχαϊκής και της κλασικής περιόδου της.
Ο Φλάβιος Αρριανός (95-175 μ.Χ.) καταγόταν από τη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Γόνος επιφανούς οικογένειας, τιμήθηκε με ιερατικά αξιώματα στην πόλη του, ενώ αργότερα κατέλαβε υψηλές διοικητικές και στρατιωτικές θέσεις του Ρωμαϊκού κράτους. Νέος παρακολούθησε τη διδασκαλία του Επικτήτου, της οποίας κατέγραψε τα βασικά στοιχεία. Στα μέσα του 2ου αι. πήγε στην Αθήνα, όπου έλαβε την ιδιότητα του πολίτη και εκλέχθηκε επώνυμος άρχοντας (147-48 μ.Χ.). Εκεί ολοκληρώθηκε ως συγγραφέας και αναδείχτηκε αξιόλογος εκπρόσωπος του Αττικισμού. Εκτός από το έργο του για τη φιλοσοφία του Επικτήτου, συνέγραψε στρατιωτικά συγγράμματα και βιογραφίες. Σπουδαιότερο μέρος της δημιουργίας του όμως είναι η "Αλεξάνδρου ανάβασις", η σημαντικότερη πηγή για την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ασία, και το συμπλήρωμά της, η "Ινδική". Ο Αρριανός, με πηγές τους παλαιότερους ιστοριογράφους, συνδύασε τα στοιχεία και συνέκρινε τις πληροφορίες, συνθέτοντας έργο που χαρακτηρίζεται από ακρίβεια, σωστή κρίση και θελκτικό ύφος.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
