Δεν υπάρχει δυνατότητα παραγγελίας
ISBN:
9789606856013
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η παρούσα εργασία φιλοδοξεί να προσεγγίσει τη ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου ως στοιχείο της πολιτισμικής δραστηριότητας του ορεινού κόσμου και ως μέρος του επικοινωνιακού του συστήματος. Αναλυτικότερα, επιδιώκει να αναδείξει την ιστορικότητα του φαινομένου της διακοσμητικής ζωγραφικής στο Ζαγόρι, όπως αυτό εκδηλώθηκε από τα τέλη του 18ου αιώνα έως την απελευθέρωση της Ηπείρου, το 1913· τους συντελεστές του φαινομένου (ιδιοκτήτες, τεχνίτες-ζωγράφους) και τους τρόπους που τα ιστορικά υποκείμενα και αντικείμενα συνέβαλαν στο επιχώριο επικοινωνιακό σύστημα· τα τυπολογικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά των τοιχογραφιών στα σπίτια του Ζαγορίου, που μας επιτρέπουν να εντάξουμε τις τοιχογραφίες της περιοχής σε ευρύτερες διακοσμητικές ομαδοποιήσεις, στο πλαίσιο μιας «ενιαίας» εικαστικής γλώσσας, όπως αυτή αναπτύχθηκε στους κόλπους της οθωμανικής αυτοκρατορίας· και, τέλος, την κοινωνική και ιδεολογική λειτουργικότητα του διακοσμητικού αυτού φαινομένου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Η Μαρία Κυρτζάκη, από τις σημαντικότερες ποιητικές φωνές της γενιάς του 1970, γεννήθηκε στην Kαβάλα το 1948. Σπούδασε φιλολογία στο Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης (1966-1971) και το 1973 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Για λίγο εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση και με τη μεταπολίτευση εντάχθηκε στο τμήμα ραδιοφωνικών παραγωγών της ΕΡΑ. Κεντρικό θέμα των παραγωγών της ήταν η χρήση και η λειτουργία της γλώσσας στον ποιητικό και στον δραματουργικό λόγο, θέματα που επίσης δίδαξε στη Σχολή Θεάτρου "Εμπρός" και ήταν άλλωστε απολύτως σχετικά με την ίδια την ποίησή της. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε πρώιμα, το 1996, με τα ποιήματά της "Σιωπηλές κραυγές". Ακολούθησαν τα βιβλία της ποιητικού μόχθου, λόγω της επίμονης και επίπονης διαδικασίας της προετοιμασίας τους, "Οι λέξεις" (1973), "Ο κύκλος" (1976), "Η γυναίκα με το κοπάδι" (1982), "Περίληψη για τη νύχτα" (1986), "Ημέρια νύχτα" (1989), "Σχιστή οδός" (1992), "Μαύρη θάλασσα" (2000), "Λιγοστό και να χάνεται" (2002), "Στη μέση της ασφάλτου" (2005) όπου συγκέντρωσε την ποιητική της διαδρομή από το 1973 ως το 2002. Το μονολογικό της κείμενο "Τυφώ" παραστάθηκε το 1996 από το Απλό Θέατρο. Το 2003 τιμήθηκε με το βραβείο Σωτηρίου Ματράγκα της Ακαδημίας Αθηνών.
Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της 21ης Ιανουαρίου 2016 στην Αθήνα, έπειτα από σύντομη μάχη με τον καρκίνο, σε ηλικία 68 ετών.
Ο Στέφανος Τσιόδουλος γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1968. Σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ., στο εργαστήριο του Δημήτρη Μυταρά. Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (2005) και διδάσκει Ζωγραφική, Υλικό Πολιτισμό και Λαϊκή Τέχνη στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει στο ενεργητικό του τέσσερις ατομικές εκθέσεις και συμμετοχές σε πολλές ομαδικές. Έχει γράψει τα βιβλία: Η Ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου, τέλη 18ου-αρχές 20ού αιώνα, ιστορική και πολιτισμική προσέγγιση, Ριζάρειο Ίδρυμα, Αθήνα, 2009 (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, 2011)· Τιμωρία, η σκοτεινή όψη της σεξουαλικότητας. Ερωτικές σκηνές και οι σιωπηλές αφηγήσεις τους στις παραστάσεις της Κόλασης, 13ος-19ος αιώνας, Futura, Αθήνα, 2012.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
