Υπάρχει κανείς που δεν διερωτήθηκε μπροστά σ’ ένα νεογέννητο παιδί ποιες να είναι οι αντιλήψεις του για τα όντα που το περιβάλλουν και για τον κόσμο στον οποίο αναδύθηκε; Πώς βλέπει τα πρόσωπά μας; Τι ακούει από τα λόγια και τα τραγούδια μας; Τι καταλαβαίνει από τα χέρια μας, τις κινήσεις μας και τα χάδια μας; Από τις οσμές και τις γεύσεις που το περιβάλλουν; Πότε θα μπορέσει να μας αναγνωρίσει; Οι φυσιολόγοι, οι ηθολόγοι, οι πειραματικοί ψυχολόγοι, αν και δεν τα ξέρουν βέβαια όλα, όμως έχουν απαντήσεις, κάποτε εκπληκτικά ακριβείς. Το βιβλίο αυτό τις συγκεντρώνει. Πηγαίνει όμως και μακρύτερα: είναι η πρώτη φορά που συγκεντρώνει το σύνολο των σύγχρονων επιστημονικών γνώσεων για τις αντιλήψεις που υπάρχουν πριν από την γέννηση. Και μαθαίνουμε πώς, πολύ πριν να γεννηθεί, νωρίς κατά την εγκυμοσύνη, το παιδί αντιλαμβάνεται τον κόσμο που το περιβάλλει (την μητέρα του και τον κόσμο). Μαθαίνουμε ακόμη ότι αυτές οι αντιλήψεις, αυτά τα προγεννητικά αισθητηριακά ερεθίσματα είναι απαραίτητα για την ανάπτυξή του, με τα άμεσα αποτελέσματά τους, αλλά ακόμη γιατί θα καταγραφούν σαν ανάλογες «εμπειρίες». (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]